Stefan Arnold: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
  |imię przy narodzeniu =  
  |imię przy narodzeniu =  
  |data śmierci        = [[27 luty]] [[1948]]
  |data śmierci        = [[27 luty]] [[1948]]
  |miejsce śmierci      =  
  |miejsce śmierci      = [[Palestyna]]
  |przyczyna śmierci    =  
  |przyczyna śmierci    =  
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    =  

Wersja z 19:19, 8 gru 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Grób Stefana Arnolda
Grób Stefana Arnolda
Imię i nazwisko Stefan Arnold
Data i miejsce urodzenia 24 wrzeeśnia 1898
Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci 27 luty 1948
Palestyna
Zawód dziennikarz, wydawca

Stefan Arnold - dziennikarz i wydawca. Urodził się 24 września 1898 roku w Dąbrowie Górniczej. Jego ojciec Jan był urzędnikiem w kopalni, następnie prowadził biuro handlowo-przemysłowe; przy jego udziale powstał w Dąbrowie amatorski zespół teatralny, był członkiem Komitetu Opiekuńczego Biblioteki Dąbrowskiej. W 1916 roku Stefan Arnold ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (Liceum im. St. Staszica), gdzie związał się z konspiracyjnym skautingiem. W 1918 i 1919 roku uczestniczył w odsieczy Lwowa, w 1920 brał udział w wojnie polsko-sowieckiej, w 1928 roku, jako ppor. rezerwy otrzymał medal "Polska swemu Obrońcy". W 1926 roku rozpoczął pracę w dzienniku "Iskra", wkrótce "Kurier Zachodni - Iskra"; gdzie prowadził dział polityczny. W 1933 roku został redaktorem naczelnym i wydawcą tego dziennika. Jego publicystyka miała charakter wybitnie polityczny, interesował się też kulturą, a pióro miał cięte. Był nieoficjalnym współzałożycielem ukazującej się od 1936 roku bulwarowej "Torpedy". Należał do zespołu przygotowującego, wydany w 1939 roku, "Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim". Był działaczem m. in. Towarzystwa Artystyczno-Literackiego, Towarzystwa Przyjaciół Teatru Miejskiego, Ligi Morskiej i Kolonialnej, Obozu Zjednoczenia Narodowego Zagłębia Dąbrowskiego. W 1939 roku po napaści Niemiec na Polskę opuścił kraj. W latach 1942-1947 był szefem Polskiej Agencji Telegraficznej w Palestynie. 27 lutego 1948 roku wraz z Witoldem Hulanickim zostaje zamordowany przez izraelską bojówkę terrorystyczną LEHI.