Józef Łyżwiński

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Józef Łyżwiński
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1930 Czeladź
Data i miejsce śmierci	29 listopada 2008 Katowice

Józef Łyżwiński - Urodził się 25 grudnia 1930 r. w Czeladzi. Tu ukończył szkołę podstawową. Naukę w gimnazjum i na poziomie szkoły średniej kontynuował w Będzinie. Był absolwentem Liceum im. M. Kopernika, które ukończył w 1948 r. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu.

W czasie studiów prowadził działalność w podziemnej organizacji niepodległościowej – co było powodem aresztowania (w 1952 r.) przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego we Wrocławiu i skazania go na sześć lat więzienia (wyrok został unieważniony w 1991 r.) Józef Łyżwiński był pracownikiem katowickich i mysłowickich Zakładów Mięsnych oraz Budowanej Spółdzielni Pracy w Chorzowie. W 1972 r. podjął pracę w Delegaturze Katowickiej Najwyższej Izby Kontroli, która trwała aż do przejścia na emeryturę w 1990 r. W latach 90-tych był ławnikiem Sądu Wojewódzkiego w Katowicach i uczestniczył w pracach Komisji Rozwoju Gospodarczego, jako członek spoza Rady Miejskiej. Był wieloletnim działaczem Zespołu Historycznego przy burmistrzu miasta Czeladź. Bezpartyjny, członek Ogólnopolskiego Związku Byłych Żołnierzy Konspiracyjnego Wojska Polskiego „Warszyc” i Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego. Działał także w lokalnych organizacjach – Stowarzyszeniu Miłośników Czeladzi oraz Klubie Rodów Czeladzkich.

Odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Śląskim Krzyżem „Warszyca”, Krzyżem Więźniów Politycznych i Odznaką Weteranów Walk o Niepodległość. Uhonorowany również odznakami za zasługi dla rozwoju województwa katowickiego i bielskiego. Laureat Nagrody Miasta Czeladź w 2000 r. Jego największą pasją była historia naszego miasta. Wiele lat poświęcił pracy w poszukiwaniu oryginalnych archiwaliów dokumentujących rozwój Czeladzi, nie tylko w archiwach krajowych. W swoich zbiorach posiadał wiele cennych materiałów źródłowych z najstarszej historii miasta. Efektem tej iście benedyktyńskiej pracy były rozmaite artykuły i pionierskie opracowania, które ukazywały się w „Zeszytach Czeladzkich”, wydawanych przez Stowarzyszenie Miłośników Czeladzi oraz na łamach „Echa Czeladzi”.

Szczególne znaczenie w dorobku Józefa Łyżwińskiego jako dokumentalisty zajmuje „Zarzecze” z 2006 r., stanowiące nie tylko zarys dziejów tej dzielnicy Czeladzi, lecz także dzieje rodziny Łyżwińskich oraz wszystkich tych, którzy miejscem zamieszkania związani byli z tą dzielnicą. Autor przekładów, przede wszystkim z j. niemieckiego i łaciny na język polski, kilkudziesięciu dokumentów dotyczących historii Czeladzi. Wydał dwa zbiory tychże dokumentów: „Czeladź w świetle dokumentów z lat 1179-1789 część I i II” oraz „Kalendarium czeladzkie”, które ukazały się w 2000 r. Wkład pracy badawczej Józefa Łyżwińskiego oraz jego wysiłek jako tłumacza do historii Czeladzi wprost przecenić nie sposób.

Józef Łyżwiński zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 29 listopada 2008 r. w szpitalu w Katowicach. Pożegnaliśmy Go 3 grudnia. Spoczął w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Nowopogońskiej.