Cmentarz żydowski w Czeladzi: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 5: | Linia 5: | ||
'''Cmentarz żydowski w Czeladzi'''- Przez wiele lat Żydzi z Czeladzi podlegali gminie wyznaniowej w Będzinie i właśnie tam chowali swych zmarłych. Wobec rozwoju liczebnego społeczności żydowskiej w Czeladzi, podjęto starania o utworzenie odrębnej gminy. Ostatecznie społeczność żydowska w Czeladzi stanęła przed koniecznością założenia własnego cmentarza. Jednocześnie cmentarz wyznania mojżeszowego w Będzinie przy ulicy Sieleckiej stopniowo zapełniał się. | '''Cmentarz żydowski w Czeladzi'''- Przez wiele lat Żydzi z Czeladzi podlegali gminie wyznaniowej w Będzinie i właśnie tam chowali swych zmarłych. Wobec rozwoju liczebnego społeczności żydowskiej w Czeladzi, podjęto starania o utworzenie odrębnej gminy. Ostatecznie społeczność żydowska w Czeladzi stanęła przed koniecznością założenia własnego cmentarza. Jednocześnie cmentarz wyznania mojżeszowego w Będzinie przy ulicy Sieleckiej stopniowo zapełniał się. | ||
Sytuacja ta zmusiła władze gmin żydowskich Będzina i Czeladzi do zorganizowania kolejnego miejsca pochówku. W latach trzydziestych powierzchnię nekropolii powiększono do 1,5 hektara. Wspólny cmentarz założono w 1916 roku, na granicy obu miast, przy ul. Będzińskiej 64, w pobliżu dzisiejszego centrum handlowego M1. | Sytuacja ta zmusiła władze gmin żydowskich Będzina i Czeladzi do zorganizowania kolejnego miejsca pochówku. W latach trzydziestych powierzchnię nekropolii powiększono do 1,5 hektara. Wspólny cmentarz założono w 1916 roku, na granicy obu miast, przy ul. Będzińskiej 64, w pobliżu dzisiejszego centrum handlowego M1. | ||
Nekropolię podzielono na kilka części, wytyczając kwatery dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Zmarłych z gminy czeladzkiej chowano w przedniej części cmentarza; zmarłych z gminy będzińskiej - w tylnej. Przy wejściu pochowano rabina '''Cwi Hanocha ha-Kohena Lewina''' najbliższe sąsiedztwo jego ohelu wkrótce stało się miejscem spoczynku pożądanym przez chasydów. | Nekropolię podzielono na kilka części, wytyczając kwatery dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Zmarłych z gminy czeladzkiej chowano w przedniej części cmentarza; zmarłych z gminy będzińskiej - w tylnej. Przy wejściu pochowano rabina '''Cwi Hanocha ha-Kohena Lewina''' najbliższe sąsiedztwo jego ohelu wkrótce stało się miejscem spoczynku pożądanym przez chasydów. | ||
Na czeladzkim cmentarzu żydowskim większości dominują macewy w różnych kształtach i wymiarach, ale są również ruiny dwóch helów przy wejściu dużego, a w jednej trzeciej odległość przy południowej stronie ogrodzenia mamy ruiny mniejszego ohelu. Oprócz tych tradycyjnych dla kultury żydowskiej form nagrobnych, na cmentarzu występują obeliski w różnych kształtach, również te przypominające ścięte drzewa. Na kirkucie można odnaleźć resztki grobowców rodzinnych oraz pomnik upamiętniający osoby pomordowanych w czasie holocaustu. Warto zwrócić uwagę na macewy na których zrekonstruowano polichromie, szczególnie barwna macewa znajduje się niemal na samym końcu kirkutu na jego lewej stronie. | Na czeladzkim cmentarzu żydowskim większości dominują macewy w różnych kształtach i wymiarach, ale są również ruiny dwóch helów przy wejściu dużego, a w jednej trzeciej odległość przy południowej stronie ogrodzenia mamy ruiny mniejszego ohelu. Oprócz tych tradycyjnych dla kultury żydowskiej form nagrobnych, na cmentarzu występują obeliski w różnych kształtach, również te przypominające ścięte drzewa. Na kirkucie można odnaleźć resztki grobowców rodzinnych oraz pomnik upamiętniający osoby pomordowanych w czasie holocaustu. | ||
Warto zwrócić uwagę na macewy na których zrekonstruowano polichromie, szczególnie barwna macewa znajduje się niemal na samym końcu kirkutu na jego lewej stronie. | |||
Na czeladzkiej nekropoli dominuje język hebrajski, ale możemy znaleźć sporo inskrypcji dwujęzycznych (w językach polskim i hebrajskim) czego przykładem może być grób '''Abrama Sercarza'''. | Na czeladzkiej nekropoli dominuje język hebrajski, ale możemy znaleźć sporo inskrypcji dwujęzycznych (w językach polskim i hebrajskim) czego przykładem może być grób '''Abrama Sercarza'''. | ||
Wersja z 21:23, 20 cze 2012
Cmentarz żydowski w Czeladzi ...
Historia
Cmentarz żydowski w Czeladzi- Przez wiele lat Żydzi z Czeladzi podlegali gminie wyznaniowej w Będzinie i właśnie tam chowali swych zmarłych. Wobec rozwoju liczebnego społeczności żydowskiej w Czeladzi, podjęto starania o utworzenie odrębnej gminy. Ostatecznie społeczność żydowska w Czeladzi stanęła przed koniecznością założenia własnego cmentarza. Jednocześnie cmentarz wyznania mojżeszowego w Będzinie przy ulicy Sieleckiej stopniowo zapełniał się.
Sytuacja ta zmusiła władze gmin żydowskich Będzina i Czeladzi do zorganizowania kolejnego miejsca pochówku. W latach trzydziestych powierzchnię nekropolii powiększono do 1,5 hektara. Wspólny cmentarz założono w 1916 roku, na granicy obu miast, przy ul. Będzińskiej 64, w pobliżu dzisiejszego centrum handlowego M1.
Nekropolię podzielono na kilka części, wytyczając kwatery dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Zmarłych z gminy czeladzkiej chowano w przedniej części cmentarza; zmarłych z gminy będzińskiej - w tylnej. Przy wejściu pochowano rabina Cwi Hanocha ha-Kohena Lewina najbliższe sąsiedztwo jego ohelu wkrótce stało się miejscem spoczynku pożądanym przez chasydów.
Na czeladzkim cmentarzu żydowskim większości dominują macewy w różnych kształtach i wymiarach, ale są również ruiny dwóch helów przy wejściu dużego, a w jednej trzeciej odległość przy południowej stronie ogrodzenia mamy ruiny mniejszego ohelu. Oprócz tych tradycyjnych dla kultury żydowskiej form nagrobnych, na cmentarzu występują obeliski w różnych kształtach, również te przypominające ścięte drzewa. Na kirkucie można odnaleźć resztki grobowców rodzinnych oraz pomnik upamiętniający osoby pomordowanych w czasie holocaustu. Warto zwrócić uwagę na macewy na których zrekonstruowano polichromie, szczególnie barwna macewa znajduje się niemal na samym końcu kirkutu na jego lewej stronie.
Na czeladzkiej nekropoli dominuje język hebrajski, ale możemy znaleźć sporo inskrypcji dwujęzycznych (w językach polskim i hebrajskim) czego przykładem może być grób Abrama Sercarza.