Stefan Nowocień: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
==Okres międzywojenny== | ==Okres międzywojenny== | ||
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił, jako ochotnik, do Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską i zdał maturę. Do [[1925]] r. służył, w stopniu wachmistrza, w oddziale żandarmerii w Kielcach. Po powrocie do [[Sosnowiec|Sosnowca]], jeszcze w [[1925]] r. podjął pracę w [[fabryce włókienniczej Schona]] na [[ | Po odzyskaniu niepodległości wstąpił, jako ochotnik, do Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską i zdał maturę. Do [[1925]] r. służył, w stopniu wachmistrza, w oddziale żandarmerii w Kielcach. Po powrocie do [[Sosnowiec|Sosnowca]], jeszcze w [[1925]] r. podjął pracę w [[fabryce włókienniczej Schona]] na [[Środulka (Sosnowiec)|Środulce]], w charakterze urzędnika. | ||
Po niedługim czasie powierzono mu stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Ekspedycji, a następnie kierownika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. | Po niedługim czasie powierzono mu stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Ekspedycji, a następnie kierownika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. | ||
Jednocześnie realizował się w działalności społecznej i kulturalno-ośw iatowej. | Jednocześnie realizował się w działalności społecznej i kulturalno-ośw iatowej. | ||
Należał do organizacji wojskowych- był m.in. członkiem Okręgowego i Powiatowego Zarządu Związku Podoficerów Rezerwy w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. W latach 30. XX wieku wchodził w skład [[Rada Miejska w Sosnowcu|Rady Miejskiej Sosnowca. | Należał do organizacji wojskowych- był m.in. członkiem Okręgowego i Powiatowego Zarządu Związku Podoficerów Rezerwy w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. W latach 30. XX wieku wchodził w skład [[Rada Miejska w Sosnowcu|Rady Miejskiej Sosnowca]]. | ||
==Okres II wojny światowej== | |||
Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w konspiracji. Należał do współorganizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zagłębiu. Od wiosny [[1940]] r. wspólnie z [[Franciszkiem Hamankiewiczem]] stał na czele placówki | Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w konspiracji. Należał do współorganizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zagłębiu. Od wiosny [[1940]] r. wspólnie z [[Franciszkiem Hamankiewiczem]] stał na czele placówki | ||
Związku Odwetu (zbrojne ramię ZWZ) w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] i jednocześnie zastępował komendanta ZO w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]], [[Wacława Stacherskiego]]. | Związku Odwetu (zbrojne ramię ZWZ) w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] i jednocześnie zastępował komendanta ZO w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]], [[Wacława Stacherskiego]]. | ||
| Linia 48: | Linia 49: | ||
==Śmierć== | ==Śmierć== | ||
[[13 grudnia]] [[1943]] r. został aresztowany i przez Gestapo i osadzony w celi siedziby „Kripo” w [[ | [[13 grudnia]] [[1943]] r. został aresztowany i przez Gestapo i osadzony w celi siedziby „Kripo” w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Po wstępnym przesłuchaniu przewieziono go do więzienia w Mysłowicach gdzie podczas śledztwa poddawany był wymyślnym torturom. Sąd Doraźny skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano [[22 września]] [[1944]] r. - został powieszony w publicznej egzekucji w Tychach, razem z czterema innymi członkami ruchu oporu. | ||
Aresztowana z nim żona Stanisława z d. Klich, pseud. „Marta” zażyła truciznę i zmarła [[14 grudnia]] [[1943]] r. | Aresztowana z nim żona Stanisława z d. Klich, pseud. „Marta” zażyła truciznę i zmarła [[14 grudnia]] [[1943]] r. | ||
Wersja z 11:46, 31 maj 2012
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Stefan Nowocień |
| Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1899 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 22 września 1944 Tychy |
| Przyczyna śmierci | egzekucja przez powieszenie |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych | |
Stefan Nowocień - (ur. 2 grudnia 1899 r. w Sosnowcu, zm. 22 września 1944 r. w Tychach) działacz konspiracyjny.
Rodzina
Był synem Michała, kowala i Joanny z d. Dydyńskiej.
Edukacja
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Sosnowcu – Sielcu.
Okres I wojny światowej
Po wybuchu I wojny światowej pracował wraz z ojcem w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). Od 1916 r. przebywał w Stępowicach (po w. pińczowski) w rodzinnej miejscowości rodziców.
Tutaj działał społecznie w założonym przez siebie kółku oświatowym dla dzieci wiejskich. W ostatnich dniach wojny uczestniczył w rozbrajaniu żołnierzy austriackich stacjonujących w Stępowicach.
Okres międzywojenny
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił, jako ochotnik, do Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską i zdał maturę. Do 1925 r. służył, w stopniu wachmistrza, w oddziale żandarmerii w Kielcach. Po powrocie do Sosnowca, jeszcze w 1925 r. podjął pracę w fabryce włókienniczej Schona na Środulce, w charakterze urzędnika.
Po niedługim czasie powierzono mu stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Ekspedycji, a następnie kierownika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. Jednocześnie realizował się w działalności społecznej i kulturalno-ośw iatowej.
Należał do organizacji wojskowych- był m.in. członkiem Okręgowego i Powiatowego Zarządu Związku Podoficerów Rezerwy w Zagłębiu Dąbrowskim. W latach 30. XX wieku wchodził w skład Rady Miejskiej Sosnowca.
Okres II wojny światowej
Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w konspiracji. Należał do współorganizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zagłębiu. Od wiosny 1940 r. wspólnie z Franciszkiem Hamankiewiczem stał na czele placówki Związku Odwetu (zbrojne ramię ZWZ) w Sosnowcu i jednocześnie zastępował komendanta ZO w Zagłębiu Dąbrowskim, Wacława Stacherskiego.
W lecie 1942 r. został mianowany zastępcą komendanta ZO na okręg śląski, a w kwietniu 1943 r. komendantem sosnowieckiego Inspektoratu Armii Krajowej.
Powierzone mu zadanie odtworzenia Komendy Inspektoratu i nawiązania łączności z terenowymi obwodami udało mu się w pełni zrealizować.
Śmierć
13 grudnia 1943 r. został aresztowany i przez Gestapo i osadzony w celi siedziby „Kripo” w Sosnowcu. Po wstępnym przesłuchaniu przewieziono go do więzienia w Mysłowicach gdzie podczas śledztwa poddawany był wymyślnym torturom. Sąd Doraźny skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 22 września 1944 r. - został powieszony w publicznej egzekucji w Tychach, razem z czterema innymi członkami ruchu oporu.
Aresztowana z nim żona Stanisława z d. Klich, pseud. „Marta” zażyła truciznę i zmarła 14 grudnia 1943 r. S. Nowocień miał dwoje dzieci, Kamelię i Leszka.
Odznaczenia
Komenda Główna ZWZ mianowała go podporucznikiem. Za aktywną działalność w konspiracyjnych strukturach Polskiego Państwa Podziemnego otrzymał najwyższe odznaczenie, Krzyż Vututi Militari i dwukrotnie Krzyż Walecznych.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom V. Muzeum w Sosnowcu, 2006, s. 39-40. ISBN 978-83-89199-37-9.
