Huta cynku "Paulina" w Zagórzu: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Huta cynku "Paulina" w Zagórzu''' | '''Huta cynku "Paulina" w Zagórzu'''. Pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą '''"Jadwiga"'''. | ||
Pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą "Jadwiga". Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr zagórskich hrabiny Jadwigi Mieroszewskiej wdowy po hrabim Józefie Mieroszewskim. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy Zagórze z 1861roku w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku 1867 produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli. | |||
==Historia== | |||
Pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą "Jadwiga". Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr zagórskich hrabiny Jadwigi Mieroszewskiej wdowy po hrabim Józefie Mieroszewskim. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy Zagórze z 1861roku w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku 1867 produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli. | |||
Po upadku Powstania Styczniowego, ówczesny właściciel Jacek Siemieńskie w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra zagórskie śląskiemu przemysłowcowi Gustawowi von Kramście. Który hutę "Jadwigę" przemianował tuż przed śmiercią w 1869 roku, na hutę "Paulina". | Po upadku Powstania Styczniowego, ówczesny właściciel Jacek Siemieńskie w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra zagórskie śląskiemu przemysłowcowi Gustawowi von Kramście. Który hutę "Jadwigę" przemianował tuż przed śmiercią w 1869 roku, na hutę "Paulina". | ||
Po jego śmierci w 1869 roku huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w 1883 r. Gwarectwa von Kramsty. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku 1888 po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców. | Po jego śmierci w 1869 roku huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w 1883 r. Gwarectwa von Kramsty. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku 1888 po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców. | ||
==Okres I wojny światowej== | |||
==Okres międzywojenny== | |||
| Linia 13: | Linia 18: | ||
== Bibliografia == | |||
* Archiwum Państwowe w Katowicach | Akta Gminy Zagórze. | |||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata [[Sosnowieckie ABC (7)|Sosnowieckie ABC, tom VII]] | data =[[2008]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 24-25}} | |||
[[Kategoria: Hutnictwo cynku w Zagłębiu Dąbrowskim|Huta cynku "Paulina" w Zagórzu]] | |||
[[Kategoria: Huty cynku w Sosnowcu|Huta cynku "Paulina" w Zagórzu]] | |||
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]] | |||
--[[Użytkownik:Grzegorz Onyszko|Grzegorz Onyszko]] 15:06, 5 mar 2012 (MSK) | --[[Użytkownik:Grzegorz Onyszko|Grzegorz Onyszko]] 15:06, 5 mar 2012 (MSK) | ||
Wersja z 07:35, 6 kwi 2012
Huta cynku "Paulina" w Zagórzu. Pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą "Jadwiga".
Historia
Pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą "Jadwiga". Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr zagórskich hrabiny Jadwigi Mieroszewskiej wdowy po hrabim Józefie Mieroszewskim. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy Zagórze z 1861roku w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku 1867 produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli.
Po upadku Powstania Styczniowego, ówczesny właściciel Jacek Siemieńskie w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra zagórskie śląskiemu przemysłowcowi Gustawowi von Kramście. Który hutę "Jadwigę" przemianował tuż przed śmiercią w 1869 roku, na hutę "Paulina". Po jego śmierci w 1869 roku huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w 1883 r. Gwarectwa von Kramsty. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku 1888 po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców.
Okres I wojny światowej
Okres międzywojenny
Bibliografia
- Archiwum Państwowe w Katowicach | Akta Gminy Zagórze.
- Małgorzata Sosnowieckie ABC, tom VII Śmiałek: {{{tytuł}}}. Muzeum w Sosnowcu, 2008, s. 24-25. ISBN 978-83-89199-37-9.
--Grzegorz Onyszko 15:06, 5 mar 2012 (MSK)
