Adam Żebrowski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Adam Żebrowski |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 9 listopada 1913 r. |miejsce urodzenia...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
}} | }} | ||
'''Adam Żebrowski''' - | '''Adam Żebrowski''' - urodził się 9 listopada [[1913]] w Sosnowcu, zmarł 4 września [[1981]] w Warszawie. Prawnik i polityk, członek PPR i PZPR. W latach [[1951]]-[[1954]] Minister przemysłu drobnego i rzemiosła oraz przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości (1958–1961), a latach [[1961]]-[[1965]] Prezes Narodowego Banku Polskiego. | ||
==Życiorys== | |||
Uzyskał tytuł magistra prawa w 1936 na Uniwersytecie Warszawskim. W latach [[1938]]-[[1939]] był członkiem Koła Młodych przy Klubie Demokratycznym w Warszawie. W roku [[1938]] został aplikantem w Sądzie Grodzkim w Częstochowie, następnie w latach [[1938]]-[[1939]] był aplikant w Najwyższym Trybunale Administracyjnym w Warszawie. W roku [[1939]] został internowany na Łotwie. W latach [[1940]]-[[1945]] przebywał w obozie jenieckim w Niemczech. W roku [[1946]] został dyrektorem administracyjno-handlowy w Bielskiej Fabryce Włókien „Unia”, a następnie w latach [[1946]]-[[1947]] zastępcą dyrektora i później dyrektorem naczelny Zakładów Żyrardowskich. Następnie w latach [[1947]]-[[1948]] był dyrektorem administracyjnym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego w Łodzi. W latach [[1948]]-[[1950]] był sekretarzem ekonomicznym komitetu łódzkiego PZPR. Od kwietnia 1950 był prezesem Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości, a następnie od 18 czerwca [[1951]] do 20 września [[1954]] ministrem przemysłu drobnego i rzemiosła. Od września 1954 do 1958 był prezesem zarządu Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. Od 30 lipca 1958 do 18 maja 1961 był przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości. W latach 1961–1965 był prezesem Narodowego Banku Polskiego i równocześnie podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów. | |||
Członek Polskiej Partii Robotniczej w latach [[1946]]–[[1948]], a od roku [[1948]] Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był delegatem na I, III, IV Zjazd PZPR. W roku 1964 został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy. | |||
==Bibliografia== | |||
* [https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/47650 | Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej] | |||
* Mołdawa T.: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa 1991, s. 449. | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Żebrowski, Adam]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Żebrowski, Adam]] | ||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Żebrowski, Adam]] | [[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Żebrowski, Adam]] | ||
[[Kategoria:Politycy|Żebrowski, Adam]] | [[Kategoria:Politycy|Żebrowski, Adam]] | ||
Wersja z 19:35, 4 wrz 2018
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Imię i nazwisko | Adam Żebrowski |
| Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1913 r. Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 4 września 1981 Warszawa |
| Zawód | prawnik, bankowiec, polityk |
Adam Żebrowski - urodził się 9 listopada 1913 w Sosnowcu, zmarł 4 września 1981 w Warszawie. Prawnik i polityk, członek PPR i PZPR. W latach 1951-1954 Minister przemysłu drobnego i rzemiosła oraz przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości (1958–1961), a latach 1961-1965 Prezes Narodowego Banku Polskiego.
Życiorys
Uzyskał tytuł magistra prawa w 1936 na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1938-1939 był członkiem Koła Młodych przy Klubie Demokratycznym w Warszawie. W roku 1938 został aplikantem w Sądzie Grodzkim w Częstochowie, następnie w latach 1938-1939 był aplikant w Najwyższym Trybunale Administracyjnym w Warszawie. W roku 1939 został internowany na Łotwie. W latach 1940-1945 przebywał w obozie jenieckim w Niemczech. W roku 1946 został dyrektorem administracyjno-handlowy w Bielskiej Fabryce Włókien „Unia”, a następnie w latach 1946-1947 zastępcą dyrektora i później dyrektorem naczelny Zakładów Żyrardowskich. Następnie w latach 1947-1948 był dyrektorem administracyjnym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego w Łodzi. W latach 1948-1950 był sekretarzem ekonomicznym komitetu łódzkiego PZPR. Od kwietnia 1950 był prezesem Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości, a następnie od 18 czerwca 1951 do 20 września 1954 ministrem przemysłu drobnego i rzemiosła. Od września 1954 do 1958 był prezesem zarządu Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. Od 30 lipca 1958 do 18 maja 1961 był przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości. W latach 1961–1965 był prezesem Narodowego Banku Polskiego i równocześnie podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów. Członek Polskiej Partii Robotniczej w latach 1946–1948, a od roku 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był delegatem na I, III, IV Zjazd PZPR. W roku 1964 został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy.
Bibliografia
- | Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej
- Mołdawa T.: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa 1991, s. 449.
