Bolesław Budzyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|miejsce urodzenia = Gabułtów (pow. pińczowski) | |miejsce urodzenia = Gabułtów (pow. pińczowski) | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[5 kwietnia[[1951]] | |data śmierci = [[5 kwietnia]] [[1951]] | ||
|miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
Aktualna wersja na dzień 08:42, 13 sie 2022
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Bolesław Budzyński |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1899 Gabułtów (pow. pińczowski) |
| Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1951 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | Sosnowiec, cmentarz katolicki przy ul Smutnej |
| Zawód | Lekarz, żołnierz WP, żołnierz AK |
BUDZVŃSKI BOLESŁAW JULIAN
Urodził się 13 lutego 1882 r. w Płońsku, zmarł 5 kwietnia 1950 r. w Sosnowcu. Lekarz dermatolog, działacz związkowy i samorządu lekarskigo. Syn państwowego urzę- dnika rosyjskiego. Z gimnazjum w Płocku usunięty za udział w politycznych demonstracjach z okazji 50- lecia śmierci N. Gogola; maturę zdał w Częstochowie w 1902 r. Wydział Lekarski w Warszawie opuścił z powodu strajku i od 1905 r. kontynu- ował studia na Uniwersytecie Jagiel- lońskim, gdzie uzyskał dyplom le- karski w 1910 r. W latach 1910-1911 specjalizował się w dermatologii w Krakowie. W 1913 r. nostryfikował dyplom w Kazaniu i osiedlił się w Sosnowcu, gdzie do 1926 r. był leka- rzem szpitalnym, następnie ambula- toryjnym, a od 1949 r. kierownikiem Poradni Skómo- Wenerologicznej. Przez kilka lat był sekretarzem Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego i Oddziału Sosnowiec- kiego Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego. W 1919 r. lekarz w Armii Hallera, zdemobilizowany w 1922r., kpt. lekarz, odznaczony Krzyżem Walecznych. W latach międzywojennych prezes Obwodu Zagłębia Dąbrowskiego Związu Lekarzy Państwa Polskiego (ZLPP), prezes Okręgu Kieleckiego ZLPP z siedzibą w Sosnowcu i członek Zarządu Głównego w Warszawie; długoletni członek Zarządu, a przed wybuchem wojny wiceprezes Izby Lekarskiej w Krakowie, kierował delegaturą Izby na powiaty: będziński, zawierciański i olkuski; członek Rady Naczelnej Izby Lekarskiej w Warszawie. CHMIELOWSKI PIOTR RAFAŁ (1863-1939) Chirurg. Dyplom lekarza uzyskał w 1889 lub 1890 r. Po odzyskaniu niepodlogłości przez Polskę osiadł w Sosnowcu i pracował jako chirurg w Ubezpieczalni Społecznej. Zmarł w 1951 r. w Sosnowcu.
Opracował EMILIAN KOCOT. Źródła: P. SZAREJKO - Słownik Lekarzy Polskich XlX~,t.m,s.76.
Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego"
(zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)
