Lichtuga Janek: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Lichtuga „Janek”''' – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga<ellipsis>”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga | Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga zbudowana została przez G. Seebeck AG, Geestemünde (Niemcy) w [[1901]] roku jako „Saale” (dane rejestrowe: 740 BRT, 633 NRT, 1200 t). Lichtuga jednopokładowa o długości 52,2 m, szerokości 10,6 m. Zanurzenie jej określono na ponad 4,5 m. W listopadzie [[1926]] roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. Hamburg przez polskie [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Janek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Gdańsku do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]] lichtuga została odkupiona przez Bugsier: Reederei- und Bergungs-A.-G., Hamburg, gdzie przywrócono jej poprzednią nazwę „Saale”. | ||
# BRT (tona rejestrowa brutto) – dawna międzynarodowa jednostka pojemności rejestrowej brutto statku | |||
# NRT (tona rejestrowa netto) – dawna międzynarodowa jednostka pojemności rejestrowej netto statku | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | * Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | ||
* Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | * Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | ||
* [http://oceania.pbworks.com/w/page/8467837/pl20 Lichtugi i szalandy] | |||
[[Gerard Kulej|Germadon]] | [[Gerard Kulej|Germadon]] | ||
[[Kategoria:Flota|Lichtuga Janek]] | [[Kategoria:Flota|Lichtuga Janek]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:22, 3 sie 2019
Lichtuga „Janek” – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”, które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego.
Historia
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga zbudowana została przez G. Seebeck AG, Geestemünde (Niemcy) w 1901 roku jako „Saale” (dane rejestrowe: 740 BRT, 633 NRT, 1200 t). Lichtuga jednopokładowa o długości 52,2 m, szerokości 10,6 m. Zanurzenie jej określono na ponad 4,5 m. W listopadzie 1926 roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. Hamburg przez polskie Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Janek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Gdańsku do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk” lichtuga została odkupiona przez Bugsier: Reederei- und Bergungs-A.-G., Hamburg, gdzie przywrócono jej poprzednią nazwę „Saale”.
- BRT (tona rejestrowa brutto) – dawna międzynarodowa jednostka pojemności rejestrowej brutto statku
- NRT (tona rejestrowa netto) – dawna międzynarodowa jednostka pojemności rejestrowej netto statku
Bibliografia
- Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967.
- Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23.
- Lichtugi i szalandy
