Lichtuga Wojtek: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Lichtuga „Wojtek”''' – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żeglug<ellipsis>”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Lichtuga „Wojtek”''' – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]], które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego. | '''Lichtuga „Wojtek”''' – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]], które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego o wyporności 650 t. | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga | Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga zbudowana została około [[1920]] roku jako „Ulk” (dane rejestrowe: 399 [https://pl.wikipedia.org/wiki/Tona_rejestrowa BRT], 377 [https://pl.wikipedia.org/wiki/Tona_rejestrowa NRT], 650 t). W listopadzie [[1926]] roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. Hamburg przez polskie [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Wojtek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w 1929 lichtuga została kupiona przez Marynarkę Wojenną RP i w 1930 roku po adaptacji w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Gdyni przemianowana została na krypę krypę paliwową (ropową) o numerze '''KR 4'''. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | * Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | ||
* Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | * Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | ||
* [http://www.dws-xip.pl/wojna/bron/polska/p202.html Krypa paliwowa KR 4] | |||
* [http://oceania.pbworks.com/w/page/8467837/pl20 Lichtugi i szalandy] | |||
[[Gerard Kulej|Germadon]] | [[Gerard Kulej|Germadon]] | ||
[[Kategoria:Flota|Lichtuga Wojtek]] | [[Kategoria:Flota|Lichtuga Wojtek]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:17, 3 sie 2019
Lichtuga „Wojtek” – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”, które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego o wyporności 650 t.
Historia
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga zbudowana została około 1920 roku jako „Ulk” (dane rejestrowe: 399 BRT, 377 NRT, 650 t). W listopadzie 1926 roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. Hamburg przez polskie Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Wojtek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk” w 1929 lichtuga została kupiona przez Marynarkę Wojenną RP i w 1930 roku po adaptacji w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Gdyni przemianowana została na krypę krypę paliwową (ropową) o numerze KR 4.
Bibliografia
- Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967.
- Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23.
- Krypa paliwowa KR 4
- Lichtugi i szalandy
