Płomień Milowice: Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
mNie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| nazwa =Płomień Milowice | | nazwa =Płomień Milowice | ||
| grafika = | | grafika = | ||
| data powstania = [[ | | data powstania = [[1930]] | ||
| poprzednie nazwy = | | poprzednie nazwy = Górnik Milowice (1949-1956) | ||
| barwy = | | barwy = | ||
| adres = | | adres = | ||
| stadion = | | stadion = | ||
| hala sportowa = | | hala sportowa = [[Hala Sportowa, Milowice, ul. Baczyńskiego 4]] od 1968 roku, wcześniej hala [[Kolejarz Sosnowiec]] przy dworcu PKP | ||
| sekcje sportowe = | | sekcje sportowe = piłka nożna (1929-1991), piłka siatkowa kobiet i mężczyzn (1964 - 1991, 1992), boks (1957-1960), gimnastyka akrobatyczna (1956-1961), judo (1968 - ?), szachy (1964 - ?), turystyka motorowa (1965 - ?) | ||
}} | }} | ||
'''Klub Sportowy Płomień Milowice''' | '''Klub Sportowy Płomień Milowice''' – wielosekcyjny klub sportowy z [[Sosnowiec|Sosnowca]] założony w 1930 roku, przez strażaków [[Kopalnia Wiktor|kopalni "Wiktor"]]. Klub w swej historii posiadał sekcje: piłki nożnej, judo, gimnastyki artystycznej, bokserską, motorową, siatkarską i szachową, przy czym największy rozgłos klubowi przyniosła sekcja siatkarska zarówno żeńska jak i męska, które zdobyły razem 16 medali Mistrzostw Polski oraz najcenniejsze trofeum europejskie jakim jest Puchar Europy Mistrzów Krajowych. Klub zakończył działalność w 1992 roku. | ||
== | =HISTORIA KLUBU= | ||
To w Milowicach powstał w 1906 roku pierwszy sosnowiecki klub sportowy – KS Milowice będący protoplastą Unii Sosnowiec i jest uważany za poprzednika Zagłębia Sosnowiec. W piłkę nożną grywano w Milowicach na okolicznych łączkach i placach już przed I wojną światową. W 1930 r. dzięki sympatykom sportu zgromadzonym w zakładowej straży pożarnej Kopalni „Milowice” powstał Klub Sportowy „Płomień”. Nazwa ta wzięła się dla upamiętnienia, że to strażacy byli założycielami klubu. Jego pierwszym prezesem został komendant straży – Bolesław Przypkowski, a większość piłkarzy z początku rekrutowała się spośród kopalnianych strażaków. Przed wojną w klubie były dwie sekcje: piłka nożna i koszykówka. Wzdłuż skarpy przy nieistniejącym szybie „Jakubek” zbudowano boisko sportowe. Jesienią 1938 roku „Płomień” popadł w kłopoty i zawiesił działalność, a piłkarze wycofali się z rozgrywek. | |||
W czasie II wojny światowej Polacy nie mogli uprawiać sportu. Na milowickim boisku grali pracujący w Kopalni „Milowice” angielscy jeńcy, którzy mogli uprawiać sport. Dopiero pod koniec niemieckiej okupacji młodzież milowicka nieśmiało zaczęła wychodzić z piłką na okoliczne łąki. | |||
Po zakończeniu II wojny światowej Płomień wznowił działalność. Klub finansowała Kopalnia „Milowice”, a od 1976 roku po połączeniu z czeladzką KWK „Czerwona Gwardia” właśnie ta kopalnia. Reaktywowano sekcję piłki nożnej. W latach 1949-1956 kluby musiały przyjąć nazwy zrzeszeń, do których należały zakłady pracy je utrzymujące i Płomień stał się Górnikiem. Po odwilży października 1956 roku klub wrócił do nazwy „Płomień”. | |||
Dopiero w 1955 r. utworzono sekcje boksu i gimnastyki akrobatycznej, ale po krótkim okresie przestały działać. W 1959 roku zaczęto budowę stadionu. Przebudowano płytę boiska, obsiano ją trawą i wybudowano trybuny na 10 000 kibiców i trójtorową bieżnię. Okresowo działały również sekcje: judo i szachów. W 1961 r. powołano sekcję siatkówki. Z braku boiska siatkarze trenowali w Szkole Podstawowej nr 12. Kłopoty organizacyjne powodują wycofanie drużyny z rozgrywek i likwidację sekcji, ale już w 1964 roku została ona reaktywowana w męskim i żeńskim wydaniu i już po kilku latach stała się chlubą Płomienia. By siatkówka mogła się rozwijać w 1966 roku rozpoczęto budowę hali sportowej, którą zakończono w 1968 roku, a obok wybudowano boisko treningowe. W 1965 roku powołano sekcję turystyki motorowej. Siatkarze i siatkarki wielokrotnie zdobywali tytuły mistrzów Polski, a siatkarze zdobyli w 1978 roku Puchar Europy Mistrzów Krajowych i byli reprezentantami Polski i złotymi medalistami olimpijskimi. | |||
Upadek komunizmu w 1989 roku i zmiany gospodarcze sprawiły, że Kopalnia „Saturn” (d. „Czerwona Gwardia”) wycofała się z finansowania klubu, co skutkowało tym, że w 1990 roku rozwiązano sekcję piłki nożnej i siatkówki kobiet, a w 1992 roku siatkówki męskiej i Płomień Milowice przestał istnieć. Najlepsi siatkarze zasilili Górnik (Zew) Kazimierz. Nowopowstały klub GKS Kazimierz-Płomień Sosnowiec kontynuuje z dobrym skutkiem tradycję sosnowieckiej siatkówki. Stadion istniejący kiedyś koło hali sportowej został zdewastowany. | |||
==[[Płomień Milowice (piłka nożna)|Sekcja piłki nożnej]]== | |||
==[[Płomień Milowice (piłka siatkowa)|Sekcja piłki siatkowej]]== | |||
==[[Płomień Milowice (boks)|Sekcja bokserska]]== | |||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
*http://www.slask.sport.pl/sport-slask/1,121860,20152749,triumf-vive-tauron-kielce-sprawil-ze-plomien-sosnowiec-nie.html#TRrelSST_SP | * http://www.slask.sport.pl/sport-slask/1,121860,20152749,triumf-vive-tauron-kielce-sprawil-ze-plomien-sosnowiec-nie.html#TRrelSST_SP | ||
* http://www.milowice.com.pl/2-strona | |||
[[Kategoria:Kluby sportowe|Płomień Milowice]] | [[Kategoria:Kluby sportowe|Płomień Milowice]] | ||
[[Kategoria:Kluby sportowe w Sosnowcu|Płomień Milowice]] | [[Kategoria:Kluby sportowe w Sosnowcu|Płomień Milowice]] | ||
Aktualna wersja na dzień 02:04, 24 lut 2024
| Płomień Milowice | |
| Data powstania | 1930 |
| Poprzednie nazwy | Górnik Milowice (1949-1956) |
| Barwy | |
| Adres | |
| Stadion | |
| Hala sportowa | Hala Sportowa, Milowice, ul. Baczyńskiego 4 od 1968 roku, wcześniej hala Kolejarz Sosnowiec przy dworcu PKP |
| Sekcje sportowe | piłka nożna (1929-1991), piłka siatkowa kobiet i mężczyzn (1964 - 1991, 1992), boks (1957-1960), gimnastyka akrobatyczna (1956-1961), judo (1968 - ?), szachy (1964 - ?), turystyka motorowa (1965 - ?) |
| [{{{stronawww}}} Strona internetowa] | |
Klub Sportowy Płomień Milowice – wielosekcyjny klub sportowy z Sosnowca założony w 1930 roku, przez strażaków kopalni "Wiktor". Klub w swej historii posiadał sekcje: piłki nożnej, judo, gimnastyki artystycznej, bokserską, motorową, siatkarską i szachową, przy czym największy rozgłos klubowi przyniosła sekcja siatkarska zarówno żeńska jak i męska, które zdobyły razem 16 medali Mistrzostw Polski oraz najcenniejsze trofeum europejskie jakim jest Puchar Europy Mistrzów Krajowych. Klub zakończył działalność w 1992 roku.
HISTORIA KLUBU
To w Milowicach powstał w 1906 roku pierwszy sosnowiecki klub sportowy – KS Milowice będący protoplastą Unii Sosnowiec i jest uważany za poprzednika Zagłębia Sosnowiec. W piłkę nożną grywano w Milowicach na okolicznych łączkach i placach już przed I wojną światową. W 1930 r. dzięki sympatykom sportu zgromadzonym w zakładowej straży pożarnej Kopalni „Milowice” powstał Klub Sportowy „Płomień”. Nazwa ta wzięła się dla upamiętnienia, że to strażacy byli założycielami klubu. Jego pierwszym prezesem został komendant straży – Bolesław Przypkowski, a większość piłkarzy z początku rekrutowała się spośród kopalnianych strażaków. Przed wojną w klubie były dwie sekcje: piłka nożna i koszykówka. Wzdłuż skarpy przy nieistniejącym szybie „Jakubek” zbudowano boisko sportowe. Jesienią 1938 roku „Płomień” popadł w kłopoty i zawiesił działalność, a piłkarze wycofali się z rozgrywek. W czasie II wojny światowej Polacy nie mogli uprawiać sportu. Na milowickim boisku grali pracujący w Kopalni „Milowice” angielscy jeńcy, którzy mogli uprawiać sport. Dopiero pod koniec niemieckiej okupacji młodzież milowicka nieśmiało zaczęła wychodzić z piłką na okoliczne łąki.
Po zakończeniu II wojny światowej Płomień wznowił działalność. Klub finansowała Kopalnia „Milowice”, a od 1976 roku po połączeniu z czeladzką KWK „Czerwona Gwardia” właśnie ta kopalnia. Reaktywowano sekcję piłki nożnej. W latach 1949-1956 kluby musiały przyjąć nazwy zrzeszeń, do których należały zakłady pracy je utrzymujące i Płomień stał się Górnikiem. Po odwilży października 1956 roku klub wrócił do nazwy „Płomień”.
Dopiero w 1955 r. utworzono sekcje boksu i gimnastyki akrobatycznej, ale po krótkim okresie przestały działać. W 1959 roku zaczęto budowę stadionu. Przebudowano płytę boiska, obsiano ją trawą i wybudowano trybuny na 10 000 kibiców i trójtorową bieżnię. Okresowo działały również sekcje: judo i szachów. W 1961 r. powołano sekcję siatkówki. Z braku boiska siatkarze trenowali w Szkole Podstawowej nr 12. Kłopoty organizacyjne powodują wycofanie drużyny z rozgrywek i likwidację sekcji, ale już w 1964 roku została ona reaktywowana w męskim i żeńskim wydaniu i już po kilku latach stała się chlubą Płomienia. By siatkówka mogła się rozwijać w 1966 roku rozpoczęto budowę hali sportowej, którą zakończono w 1968 roku, a obok wybudowano boisko treningowe. W 1965 roku powołano sekcję turystyki motorowej. Siatkarze i siatkarki wielokrotnie zdobywali tytuły mistrzów Polski, a siatkarze zdobyli w 1978 roku Puchar Europy Mistrzów Krajowych i byli reprezentantami Polski i złotymi medalistami olimpijskimi.
Upadek komunizmu w 1989 roku i zmiany gospodarcze sprawiły, że Kopalnia „Saturn” (d. „Czerwona Gwardia”) wycofała się z finansowania klubu, co skutkowało tym, że w 1990 roku rozwiązano sekcję piłki nożnej i siatkówki kobiet, a w 1992 roku siatkówki męskiej i Płomień Milowice przestał istnieć. Najlepsi siatkarze zasilili Górnik (Zew) Kazimierz. Nowopowstały klub GKS Kazimierz-Płomień Sosnowiec kontynuuje z dobrym skutkiem tradycję sosnowieckiej siatkówki. Stadion istniejący kiedyś koło hali sportowej został zdewastowany.
