Jakub Puterman: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' | Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' | ||
(zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora) | (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora) | ||
*http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/jakub-puterman | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Puterman, Jakub]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Puterman, Jakub]] | ||
[[Kategoria:Lekarze|Puterman, Jakub]] | [[Kategoria:Lekarze|Puterman, Jakub]] |
Aktualna wersja na dzień 14:12, 3 gru 2017
Zagłębiowskie Biogramy | |
??? | |
Imię i nazwisko | ??? |
Data i miejsce urodzenia | ??? ??? ??? |
Data i miejsce śmierci | ??? ??? |
Miejsce spoczynku | ??? |
Zawód | Lekarz |
PUTERMAN JAKUB
Urodził się w Zamościu w ro- dzinie żydowskiej. Maturę uzyskał w 1876 w Warszawie, a dyplom lekarza w 1881 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Za pracę konkursową pt. "Proba bara- banno} polosti (uśna}a proba) Vendt- Vredena" otrzymał złoty medal. W latach 1881-1883 pracowałwpolikli- nikach, klinikach i szpitalach w Wie- dniu, kształcąc się- w chorobach we- wnę-1rnlych, pediatrii, bakteriologii. W 1883 r. pracował w Serocku, a od 1892 r.' w Sosnowcu. Tu z żoną prowadził pracownię- lekarską chemiczno- bakteriologiczną. W 1901 r. współ- tworzyłTowarzystwo Lekarskie Czę- stochowskie wraz z Władysławem Biegańskim, a w 1907 r. Oddział Sosnowiecki tego Towarzystwa, które stało się- Towarzystwem Lekarskim Zagłę-bia Dąbrowskiego. W roku 1914 powołany do wojskarosyjskiegó pehlił obowiązki asystenta Szpitala św. Stanisława w Warszawie, później w Czystem pod Warszawą i Szpitala Lefortowskiego w Moskwie w latach 1915-1916. Po wojnie wrócił do So- snowca. Stale się- dokształcał, bardzo czynny w działalności Towarzystwa Lekarskiego Czę-stochowskiego i później Zagłę-bia Dąbrowskiego. Przez wiele lat był c7lonkiem Zarządu Towa- rzystwa Lekarskiego Zagłę-bia Dąbro- wskiego, pełnił m.in. funkcję- wice- prezesa. Wygłosił ponad 30 prac, w wię-kszości kazuistycznych oraz 14 streszczeń tłumaczeń wykładów klini- cznych drukowanych w czasopismach polskich i niemieckich. W 1927 r. doktoryzował się- na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie pracy " Wpływ egzaminów szkolnych na układ lawionośny ".
Opracował E. KocoT. Źródła: życiorys opublikowany przez TERESĘ OS1ROWSKĄ.
Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)