Stanisław Trznadel

Stanisław Marian Trznadel - (ur. 25 lutego 1889 r. w Brzesku, zm. 21 maja 1970) lekarz - w rodzinie Marii z Brzeskich i Franciszka Trznadlów. Ukończył Gimnazjum Klasyczne prowadzone przez o. o. Jezuitów w Bakowicach. W 1917 podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we, Lwowie. Rok później przerwał studia bowiem zaciągnął się do Wojska Polskiego. Przez 1,5 roku brał czynny udział w walkach z bolszewikami. W 1921 roku przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika. Po opuszczeniu armii kontynuował studia medyczne we Lwowie. W 1925r. uzyskał dyplom i tytuł „doktora wszechnauk lekarskich” i natychmiast rozpoczął obowiązkową praktykę lekarską w szpitalach powszechnych Lwowa i Tarnowa. W latach 1925 – 27 przechodzi kolejno przez odziały: skórno – wewnętrzny, zakaźny, wewnętrzny, chirurgiczny i położniczo – ginekologiczny. 26 kwietnia 1927r. zawarł związek małżeński z Barbarą Kraśnicką. Zostaje stypendystą fundacji Rockefelera. Również w tym samym roku otrzymuje posadę samodzielnego lekarza domowego Ubezpieczalni Społecznej w Krechowicach w woj. stanisławowskim. Rok później władze Ubezpieczalni kierują go na 9 miesięczne szkolenie w Szkole Higieny Sanitarnej w Warszawie, po ukończeniu którego odbył praktyki w klinikach Warszawy, Wiednia, Zurychu, Monachium, Sztrasburga i Paryża. W 1928r. podejmuje pracę w Ubezpieczalni w Sosnowcu. Przyjmuje posadę lekarza domowego i fabrycznego w Porębie koło Zawiercia przy tamtejszej Fabryce Obrabiarek Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki. W 1936r został przeniesiony przez Ubezpieczalnię do Czeladzi jako lekarz domowy i zakładowy kop. Czeladź. Do czasu wybuchu wojny odbywa wszystkie kursy konieczne w lecznictwie ludzi pracujących w górnictwie: ratownictwa górniczego, przeciwgazowego i chorób zawodowych. Podczas wojny 2 krotnie aresztowany przez gestapo za wystawianie „lewych” zwolnień lekarskich robotnikom ocalających wielokrotnie ich życie. Z opresji wyratował go ówczesny dyrektor kopalni Niemiec inż. Stutzer. Po wojnie w lipcu 1946r. Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego powierzyło mu stanowisko specjalisty położnictwa i chorób kobiecych w Poradni Matki i Dziecka na Piaskach i tam pracował do czasu przejścia na emeryturę w styczniu 1966r. Był człowiekiem niepospolitym. Biegle władał językiem angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Przez wiele lat był jedynym lekarzem dla 6 tysięcznej ludności Piasków. Nigdy nie odmówił nikomu pomocy. Był koneserem sztuki – posiadał poważne zbiory obrazów malarzy polskich i obcych oraz bogatą, świetnie wyposażoną różnojęzyczną bibliotekę fachową. Ostatnią wolą bezdzietnych małżonków Marii i Stanisława Trznadlów było aby środki finansowe ze sprzedaży wszystkich ich dóbr przeznaczyć na utworzenie fundacji. Po śmierci Stanisława Trznadla, wykonaniem ostatniej woli zajął się przyjaciel domu inż. A Wiśniewski. Kwotę 1 miliona złotych (1970 rok) przekazał na fundację, „Stypendium PTL Małżonków Trznadel w Polskim Towarzystwie Lekarskim w Warszawie. Stypendium funkcjonowało w latach 1981 – 1989 i otrzymywali je młodzi lekarze specjalizujący się w internie, ginekologii, chirurgii i pediatrii. W 1990 uchwałą Rady Miasta jednej z ulic na Piaskach (dawna ul. ZMS) nadano jego imię. Dr Trznadel został pochowany we wspólnej mogile z żoną na cmentarzu na Piaskach.

Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=384&Itemid=106