Andrzej Renard: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
'''Andrzej Maria Renard''' / '''Andreas Maria Renard''' / '''Andreas Maria Graf von Renard''' - (ur. 12 stycznia 1795 w Opawie, zm. 21 listopada 1874) - hrabia ze {{W|Strzelce Opolskie|Strzelec Opolskich}}, spadkobierca Colonnów, generał wojsk saskich, pochodzenia francuskiego, właściciel dóbr ziemskich Wielkie Strzelce na Śląsku Opolskim; Przemysłowiec śląski, twórca nowoczesnego przemysłu na {{W|Górny Śląsk|Górnym Śląsku}} i w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]; Założycielem i współwłaścicielem '''Towarzystwa Akcyjnego Hut i Kopalń „Minerva”, „Schlesische Hutten, forst und Bergbau”''' oraz hut: '''„Pokój”''', '''„Renard”''' i '''„Zawadzka”''' oraz wielu browarów, gorzelni, młynów, torfiarni; Właściciel 41% udziałów kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. | '''Andrzej Maria Renard''' / '''Andreas Maria Renard''' / '''Andreas Maria Graf von Renard''' - (ur. 12 stycznia 1795 w Opawie, zm. 21 listopada 1874) - hrabia ze {{W|Strzelce Opolskie|Strzelec Opolskich}}, spadkobierca Colonnów, generał wojsk saskich, pochodzenia francuskiego, właściciel dóbr ziemskich Wielkie Strzelce na Śląsku Opolskim; Przemysłowiec śląski, twórca nowoczesnego przemysłu na {{W|Górny Śląsk|Górnym Śląsku}} i w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]; Założycielem i współwłaścicielem '''Towarzystwa Akcyjnego Hut i Kopalń „Minerva”, „Schlesische Hutten, forst und Bergbau”''' oraz hut: '''„Pokój”''', '''„Renard”''' i '''„Zawadzka”''' oraz wielu browarów, gorzelni, młynów, torfiarni; Właściciel 41% udziałów kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. | ||
| Linia 24: | Linia 27: | ||
Od Franza Carla Kottulińskiego kupił Czechowice na Śląsku Cieszyńskim. Miał także pałace w Wielowsi, Biskupicach, Twarogu, Świbiu i Kravare (Czechy). Był właścicielem „Renardhutte”, huty „Pokój” w Bytomiu, a także licznych odlewni, koksowni, kamieniołomów, wapienników i piaskowni. Unowocześnił huty w Kolonowskim, Żędowicach, Fosowskim a w Zawadzkim wybudował nową, najnowocześniejszą na Opolszczyżnie. | Od Franza Carla Kottulińskiego kupił Czechowice na Śląsku Cieszyńskim. Miał także pałace w Wielowsi, Biskupicach, Twarogu, Świbiu i Kravare (Czechy). Był właścicielem „Renardhutte”, huty „Pokój” w Bytomiu, a także licznych odlewni, koksowni, kamieniołomów, wapienników i piaskowni. Unowocześnił huty w Kolonowskim, Żędowicach, Fosowskim a w Zawadzkim wybudował nową, najnowocześniejszą na Opolszczyżnie. | ||
[[25 kwietnia]] [[1825]] ożenił się z [https://geneee.org/euphemie+anna+barbara/von+rudno+rudzinska?lang=pl Euphemią Annaą Barbarą von Rudno-Rudzinska], z którą miał czwórkę dzieci: Marię Krystynę, [[Jan Renard|Jana Marie]], Ludmiłę Gabrielę Marię i Hipolita Karla Marię. | |||
Dla syna, hrabiego [[Jan Renard|Jana Marii Renarda]] kupił w [[1857]] r. od Charlotty von Stolberg-Wernigerode dobra Modrzejów-Sielec, znajdujące się w południowej części dzisiejszego [[Sosnowiec|Sosnowca]] - dobra o powierzchni 2796 mórg polskich wraz z istniejącymi kopalniami galmanu, glinu, węgla i rud żelaza. | Dla syna, hrabiego [[Jan Renard|Jana Marii Renarda]] kupił w [[1857]] r. od Charlotty von Stolberg-Wernigerode dobra Modrzejów-Sielec, znajdujące się w południowej części dzisiejszego [[Sosnowiec|Sosnowca]] - dobra o powierzchni 2796 mórg polskich wraz z istniejącymi kopalniami galmanu, glinu, węgla i rud żelaza. | ||
| Linia 32: | Linia 37: | ||
* http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/andreas-maria-renard | * http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/andreas-maria-renard | ||
* https://www.deutsche-biographie.de/gnd136856349.html#ndbcontent | * https://www.deutsche-biographie.de/gnd136856349.html#ndbcontent | ||
* https://geneee.org/andreas+maria/von+renard?lang=pl | |||
Aktualna wersja na dzień 21:57, 11 sie 2022
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Andrzej Maria Renard |
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1795 Opawa |
| Data i miejsce śmierci | 21 listopada 1874 Strzelce Opolskie |
Andrzej Maria Renard / Andreas Maria Renard / Andreas Maria Graf von Renard - (ur. 12 stycznia 1795 w Opawie, zm. 21 listopada 1874) - hrabia ze Strzelec Opolskich, spadkobierca Colonnów, generał wojsk saskich, pochodzenia francuskiego, właściciel dóbr ziemskich Wielkie Strzelce na Śląsku Opolskim; Przemysłowiec śląski, twórca nowoczesnego przemysłu na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim; Założycielem i współwłaścicielem Towarzystwa Akcyjnego Hut i Kopalń „Minerva”, „Schlesische Hutten, forst und Bergbau” oraz hut: „Pokój”, „Renard” i „Zawadzka” oraz wielu browarów, gorzelni, młynów, torfiarni; Właściciel 41% udziałów kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Kształcił się w szkołach i na uczelniach w Opawie, Berlinie i Londynie.
W 1812 roku został spadkobiercą prawie całego majątku Colonnów po swojej matce hrabinie Aloisie von Gaschin, skoligaconej z rodem Colonnów. Pełnię praw majątkowych nabył w 1815 roku. Otrzymał w spadku po Filipie Colonnie dobra w Strzelcach Opolskich, warte 620 tysięcy talarów. Stał się właścicielem zakładów (walcownie, huty, kopalnie) położonych w powiatach: oleskim, strzeleckim, lublinieckim, raciborskim i bytomskim oraz majątków ziemskich w Opawie, Bielsku, Nadwornej (Galicja) i Travis w Alpach.
Od Franza Carla Kottulińskiego kupił Czechowice na Śląsku Cieszyńskim. Miał także pałace w Wielowsi, Biskupicach, Twarogu, Świbiu i Kravare (Czechy). Był właścicielem „Renardhutte”, huty „Pokój” w Bytomiu, a także licznych odlewni, koksowni, kamieniołomów, wapienników i piaskowni. Unowocześnił huty w Kolonowskim, Żędowicach, Fosowskim a w Zawadzkim wybudował nową, najnowocześniejszą na Opolszczyżnie.
25 kwietnia 1825 ożenił się z Euphemią Annaą Barbarą von Rudno-Rudzinska, z którą miał czwórkę dzieci: Marię Krystynę, Jana Marie, Ludmiłę Gabrielę Marię i Hipolita Karla Marię.
Dla syna, hrabiego Jana Marii Renarda kupił w 1857 r. od Charlotty von Stolberg-Wernigerode dobra Modrzejów-Sielec, znajdujące się w południowej części dzisiejszego Sosnowca - dobra o powierzchni 2796 mórg polskich wraz z istniejącymi kopalniami galmanu, glinu, węgla i rud żelaza.
Powierzchnia jego majątku w latach 70-tych XIX w. w Zagłębiu Dąbrowskim doszła do 3125 mórg polskich. Po jego śmierci w 1874 r. i śmierci w tym samym roku syna Jana, majątek jego odziedziczyli: wdowa Wilhelmina, córka Joanna Maria oraz siostrzeniec hrabia Mortimer von Tschirsky-Renard. Stał się on później wraz z siostrą Eufemią zu Eulenburg-Prassen głównym właścicielem majątku w Zagłębiu Dąbrowskim.
