Stefan Nowocień: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Stefan Nowocień |pseudonim = Sztygar, Prawdzic, Stefan I |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 2 grudnia [[1...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|imię i nazwisko = Stefan Nowocień | |imię i nazwisko = Stefan Nowocień | ||
|pseudonim = Sztygar, Prawdzic, Stefan I | |pseudonim = Sztygar, Prawdzic, Stefan I | ||
|grafika = | |grafika = Stefan Nowocień.jpg | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|miejsce urodzenia = [[Sosnowiec]] | |miejsce urodzenia = [[Sosnowiec]] | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[ | |data śmierci = [[22 września]] [[1944]] | ||
|miejsce śmierci = Tychy | |miejsce śmierci = Tychy | ||
|przyczyna śmierci = egzekucja przez powieszenie | |przyczyna śmierci = egzekucja przez powieszenie | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = Krzyż Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
'''Stefan Nowocień''' - działacz konspiracyjny. | '''Stefan Nowocień''' - (ur. [[2 grudnia]] [[1899]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[22 września]] [[1944]] r. w Tychach) działacz konspiracyjny. | ||
==Rodzina== | |||
Był synem Michała, kowala i Joanny z d. Dydyńskiej, miał dwoje dzieci, Kamelię i Leszka. | |||
==Edukacja== | |||
Do szkoły podstawowej uczęszczał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] – [[Sielec (Sosnowiec)|Sielcu]]. | |||
==Okres I wojny światowej== | |||
Po wybuchu I wojny światowej pracował wraz z ojcem w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). | |||
Od [[1916]] r. przebywał w Stępowicach (po w. pińczowski) w rodzinnej miejscowości rodziców. | |||
Tutaj działał społecznie w założonym przez siebie kółku oświatowym dla dzieci wiejskich. W ostatnich | |||
dniach wojny uczestniczył w rozbrajaniu żołnierzy austriackich stacjonujących w Stępowicach. | |||
==Okres międzywojenny== | |||
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił, jako ochotnik, do Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską i zdał maturę. Do [[1925]] r. służył, w stopniu wachmistrza, w oddziale żandarmerii w Kielcach. Po powrocie do [[Sosnowiec|Sosnowca]], jeszcze w [[1925]] r. podjął pracę w [[fabryce włókienniczej Schona]] na [[Środulka (Sosnowiec)|Środulce]], w charakterze urzędnika. | |||
Po niedługim czasie powierzono mu stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Ekspedycji, a następnie kierownika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. | |||
Jednocześnie realizował się w działalności społecznej i kulturalno-ośw iatowej. | |||
Należał do organizacji wojskowych- był m.in. członkiem Okręgowego i Powiatowego Zarządu Związku Podoficerów Rezerwy w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. W latach 30. XX wieku wchodził w skład [[Rada Miejska w Sosnowcu|Rady Miejskiej Sosnowca]]. | |||
==Okres II wojny światowej== | |||
Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w konspiracji. Należał do współorganizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zagłębiu. Od wiosny [[1940]] r. wspólnie z [[Franciszkiem Hamankiewiczem]] stał na czele placówki | |||
Związku Odwetu (zbrojne ramię ZWZ) w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] i jednocześnie zastępował komendanta ZO w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]], [[Wacława Stacherskiego]]. | |||
W lecie [[1942]] r. został mianowany zastępcą komendanta ZO na okręg śląski, a w kwietniu [[1943]] r. komendantem sosnowieckiego Inspektoratu Armii Krajowej. | |||
Powierzone mu zadanie odtworzenia Komendy Inspektoratu i nawiązania łączności z terenowymi obwodami udało mu się w pełni zrealizować. | |||
==Śmierć== | |||
[[13 grudnia]] [[1943]] r. został aresztowany i przez Gestapo i osadzony w celi siedziby „Kripo” w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Po wstępnym przesłuchaniu przewieziono go do więzienia w Mysłowicach gdzie podczas śledztwa poddawany był wymyślnym torturom. Sąd Doraźny skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano [[22 września]] [[1944]] r. - został powieszony w publicznej egzekucji w Tychach, razem z czterema innymi członkami ruchu oporu. | |||
Aresztowana z nim żona Stanisława z d. Klich, pseud. „Marta” zażyła truciznę i zmarła [[14 grudnia]] [[1943]] r. | |||
==Odznaczenia== | |||
Komenda Główna ZWZ mianowała go podporucznikiem. Za aktywną działalność w konspiracyjnych strukturach Polskiego Państwa Podziemnego otrzymał najwyższe odznaczenie, Krzyż Vututi Militari i dwukrotnie Krzyż | |||
Walecznych. | |||
==Bibliografia== | |||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (5)|Sosnowieckie ABC, tom V]] | data =[[2006]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 39-40}} | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Nowocień, Stefan]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Nowocień, Stefan]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:52, 31 maj 2012
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Stefan Nowocień |
| Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1899 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 22 września 1944 Tychy |
| Przyczyna śmierci | egzekucja przez powieszenie |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyż Walecznych | |
Stefan Nowocień - (ur. 2 grudnia 1899 r. w Sosnowcu, zm. 22 września 1944 r. w Tychach) działacz konspiracyjny.
Rodzina
Był synem Michała, kowala i Joanny z d. Dydyńskiej, miał dwoje dzieci, Kamelię i Leszka.
Edukacja
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Sosnowcu – Sielcu.
Okres I wojny światowej
Po wybuchu I wojny światowej pracował wraz z ojcem w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). Od 1916 r. przebywał w Stępowicach (po w. pińczowski) w rodzinnej miejscowości rodziców.
Tutaj działał społecznie w założonym przez siebie kółku oświatowym dla dzieci wiejskich. W ostatnich dniach wojny uczestniczył w rozbrajaniu żołnierzy austriackich stacjonujących w Stępowicach.
Okres międzywojenny
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił, jako ochotnik, do Wojska Polskiego. Podczas służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską i zdał maturę. Do 1925 r. służył, w stopniu wachmistrza, w oddziale żandarmerii w Kielcach. Po powrocie do Sosnowca, jeszcze w 1925 r. podjął pracę w fabryce włókienniczej Schona na Środulce, w charakterze urzędnika.
Po niedługim czasie powierzono mu stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Ekspedycji, a następnie kierownika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. Jednocześnie realizował się w działalności społecznej i kulturalno-ośw iatowej.
Należał do organizacji wojskowych- był m.in. członkiem Okręgowego i Powiatowego Zarządu Związku Podoficerów Rezerwy w Zagłębiu Dąbrowskim. W latach 30. XX wieku wchodził w skład Rady Miejskiej Sosnowca.
Okres II wojny światowej
Podczas okupacji hitlerowskiej aktywnie działał w konspiracji. Należał do współorganizatorów Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zagłębiu. Od wiosny 1940 r. wspólnie z Franciszkiem Hamankiewiczem stał na czele placówki Związku Odwetu (zbrojne ramię ZWZ) w Sosnowcu i jednocześnie zastępował komendanta ZO w Zagłębiu Dąbrowskim, Wacława Stacherskiego.
W lecie 1942 r. został mianowany zastępcą komendanta ZO na okręg śląski, a w kwietniu 1943 r. komendantem sosnowieckiego Inspektoratu Armii Krajowej.
Powierzone mu zadanie odtworzenia Komendy Inspektoratu i nawiązania łączności z terenowymi obwodami udało mu się w pełni zrealizować.
Śmierć
13 grudnia 1943 r. został aresztowany i przez Gestapo i osadzony w celi siedziby „Kripo” w Sosnowcu. Po wstępnym przesłuchaniu przewieziono go do więzienia w Mysłowicach gdzie podczas śledztwa poddawany był wymyślnym torturom. Sąd Doraźny skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 22 września 1944 r. - został powieszony w publicznej egzekucji w Tychach, razem z czterema innymi członkami ruchu oporu.
Aresztowana z nim żona Stanisława z d. Klich, pseud. „Marta” zażyła truciznę i zmarła 14 grudnia 1943 r.
Odznaczenia
Komenda Główna ZWZ mianowała go podporucznikiem. Za aktywną działalność w konspiracyjnych strukturach Polskiego Państwa Podziemnego otrzymał najwyższe odznaczenie, Krzyż Vututi Militari i dwukrotnie Krzyż Walecznych.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom V. Muzeum w Sosnowcu, 2006, s. 39-40. ISBN 978-83-89199-37-9.
