Ulica Dęblińska (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Sosnowiec 1907 ulica Iwanogrodzka.jpg|thumb|550px|Ulica Iwanogrodzka na planie miasta z [[1907]] roku]] | |||
'''Ulica Dęblińska w Sosnowcu''' – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic [[Sosnowiec|sosnowicekiego]] [[Śródmieście (Sosnowiec)|śródmieścia]]. | '''Ulica Dęblińska w Sosnowcu''' – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic [[Sosnowiec|sosnowicekiego]] [[Śródmieście (Sosnowiec)|śródmieścia]]. | ||
Linia 30: | Linia 32: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Warsztaty Elektromechaniczne Zeus.jpg|Opis zdjęcia: | Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Warsztaty Elektromechaniczne Zeus.jpg|Opis zdjęcia: | ||
Plik: | Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Sklep spożywczy Gęgotek.jpg|Opis zdjęcia: | ||
Plik: | Plik:Reklama 1914(2) Sosnowiec Szkoła Iwanogrodzka 1 01.JPG|Opis zdjęcia: | ||
Plik: | Plik:Reklama-1922-Sosnowiec-Dom-handlowy-Moszkowski.jpg|Opis zdjęcia: | ||
Plik: | Plik:Reklama 1931 Sosnowiec Zakład Kosmetyczny K. Kuziorówna 01.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 10:25, 4 sty 2022
Ulica Dęblińska w Sosnowcu – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic sosnowicekiego śródmieścia.
Historia
Wykształciła się na wyrębie leśnym w końcu lat 80. XIX w. i prowadziła początkowo do dworca Drogi Żelaznej Iwangrodzko-Dąbrowskiej (obecnie Dworzec Południowy). Później południową część ulicy nazwano Graniczną. Podczas okupacji niemieckiej, pod którą znalazł się Sosnowiec po wybuchu I wojny światowej, Iwangrodzką przemianowano na Dęblińską (dawniej Dęblin zwany był Iwangrodem). W spisie ulic z 1916 r. figuruje jako Demblinerstrasse. Nazwa - Dęblińska przetrwała i obowiązuje do chwili obecnej.
Zabudowa
Ulica zabudowana została piętrowymi kamienicami z dekorowanym frontem, z oficynami bocznymi i tylnymi. Niektóre z nich na należą do cennych zabytków architektury miasta. Na uwagę zasługuje zwłaszcza odnowiona kamienica nr 7 z piękną, modernistyczną fasadą. Pierwszymi właścicielami kamienic byli: Kucharscy, Halamowie, Kalagowie, Wiltosowie, Kępowie, Szeterowie. Położenie ulicy w śródmiejskiej części miasta decydowało o lokowaniu tutaj różnych instytucji.
Okres Międzywojenny
W latach międzywojennych przejściowo przy Dęblińskiej mieściły się dwie szkoły: 8. klasowe Gimnazjum Żeńskie H. Rzadkiewiczowej (pod nr 1) i Średnia Szkoła Handlowa Żeńska im. Królowej Jadwigi Towarzystwa Szkół Średnich (pod nr 11). W 1932 r. Magistrat wydzierżawił kilka pomieszczeń na pierwszym piętrze kamienicy nr l przeznaczając je na siedzibę Laboratorium Miejskiego. Od 1934 r. w budynku tym urzędowało Starostwo Grodzkie. Przy ul. Dęblińskiej 4 znajdował się kino-teatr pn. „Eden”, a naprzeciwko niego była żydowska mykwa.
Odnowienie kamienic
W 2002 r., z okazji jubileuszu Sosnowca, zabytkowe kamienice ulicy odnowiono - nowe elewacje podkreśliły ich piękno. Władze miejskie zmieniły również wizerunek placu przy zbiegu ulic Kołłątaja, Sadowej i Dęblińskiej. Odnowione zostały alejki, przybyły ławki, a pośrodku skweru powstała fontanna.
Galeria
Na dawnej reklamie
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom IV. Muzeum w Sosnowcu, 2005, s. 29-30. ISBN 83-89199-15-7.