Aleksander Lamprecht: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (imię przy narodzeniu, miejsce pochówku) |
||
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|data urodzenia = [[1882]] | |data urodzenia = [[1882]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = Aleksander | ||
|data śmierci = [[2 czerwca]] [[1964]] | |data śmierci = [[2 czerwca]] [[1964]] | ||
|miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu]] | ||
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
Linia 35: | Linia 35: | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Lamprecht, Aleksander]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Lamprecht, Aleksander]] | ||
[[Kategoria:Przemysłowcy|Lamprecht, Aleksander]] | [[Kategoria:Przemysłowcy|Lamprecht, Aleksander]] | ||
[[Kategoria: Lamprechtowie]] |
Aktualna wersja na dzień 04:55, 16 kwi 2022
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Aleksander Lamprecht |
Data urodzenia | 1882 |
Imię i nazwisko przy narodzeniu | Aleksander |
Data i miejsce śmierci | 2 czerwca 1964 Sosnowiec |
Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu |
Aleksander Lamprecht - (zmarł 2 czerwca 1964 roku w Sosnowcu) najstarszy syn Paula Lamprechta i Fanny Schoen. W czasie choroby i po śmierci ojca prowadził fabrykę papieru w Sosnowcu.
Praca
Zakład rozwijał się w dalszym ciągu zakupiono nowe maszyny, w znacznym stopniu powiększono produkcję tektury i kartonaży. Zrezygnowano natomiast (po pożarze w zakładzie w 1910 roku) z wytwarzania gilz. Okresowo, do 1915 roku, w prowadzeniu zakładu pomagał Aleksandrowi Kurt (brat), który w 1908 roku ukończył Papiennacherschule w Wiedniu.
Okres II wojny światowej
Aleksander zarządzał firmą także w latach międzywojennych. Przed wybuchem wojny zatrudnienie znajdowało tutaj ok. 250 osób. W okresie okupacji hitlerowskiej udało się Aleksandrowi utrzymać produkcję, gdyż jako Niemiec podpisał Volkslistę. Nie odnosił się jednak wrogo do miejscowej ludności. Odwrotnie, w opinii formułowanej przez byłych pracowników, uchodził za osobę pomagającą Polakom nie tylko materialnie, ale także w sprawach osobistych i rodzinnych.
Po wojnie
Aleksander mieszkał w Sosnowcu samotnie. Żona Gisela z domu von Eicken opuściła Sosnowiec i zamieszkała we Francji, gdzie osiedliła się także ich córka Ewa, z męża Hoffenberg. Syn, również Aleksander, zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach podczas drugiej wojny światowej.