Lichtuga Bartek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
*Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | * Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | ||
* | * Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | ||
[[Gerard Kulej|Germadon]] | [[Gerard Kulej|Germadon]] | ||
[[Kategoria:Flota|Lichtuga Bartek]] | [[Kategoria:Flota|Lichtuga Bartek]] | ||
Wersja z 07:45, 6 wrz 2018
Lichtuga „Bartek” – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”, które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego.
Historia
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga wybudowana została około 1920 roku jako jednostka o nośności siedemset ton. W listopadzie 1926 roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. przez polskie Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Bartek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk” lichtuga została sprzedana.
Bibliografia
- Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967.
- Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23.
