Pamiętnik pedagogiczny. Wspomnienia i refleksje: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Biblioteka Zagłębiaka infobox | okładka = .jpg | tytuł = '''Pamiętnik pedagogiczny. Wspomnienia i refleksje''' | autor = | liczba st...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
| okładka = .jpg | | okładka = .jpg | ||
| tytuł = '''Pamiętnik pedagogiczny. Wspomnienia i refleksje''' | | tytuł = '''Pamiętnik pedagogiczny. Wspomnienia i refleksje''' | ||
| autor = | | autor = Antoni Zięba | ||
| liczba stron = 591 | | liczba stron = 591 | ||
| format = 158x243 mm | | format = 158x243 mm | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
== Informacje: == | == Informacje: == | ||
Autor: '''Antoni Zięba''' | |||
Wydawca: ? | Wydawca: ? | ||
83-906581-0-0 | ISBN 83-906581-0-0 | ||
Miejsce i rok wydania: Wrocław, [[1996]] | Miejsce i rok wydania: Wrocław, [[1996]] | ||
| Linia 24: | Linia 25: | ||
== Opis: == | == Opis: == | ||
Wspomnienia Antoniego Zięby - | Wspomnienia Antoniego Zięby - dąbrowski pedagog. Założyciel i dyrektor między innymi Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Dąbrowie Górniczej. | ||
Słowo od autora. | Słowo od autora. | ||
Okazałem nie lada odwagę, decydując się na spisanie wspomnień z własnego życia z myślą o ich opublikowaniu. Muszę nazwać to odwagą, bo wprawdzie wielu spośród przeciętnych jak ja śmiertelników pisze wspomnienia, ale zazwyczaj tylko do szuflady — na pamiątkę dla dzieci i wnuków; natomiast publikują je niemal wyłącznie ludzie wybitni i powszechnie znani: uczeni, wynalazcy, pisarze, artyści, przywódcy polityczni czy dowódcy wojskowi, mający w swym dorobku życiowym imponujące osiągnięcia. Wspomnienia ich w mig znikają z półek księgarskich, ciesząc się ogromną poczytnością. Zwyczajni ludzie lubią bowiem oderwać się chwilami od zwykłej szarzyzny życia i przynajmniej w myśli i wyobraźni przeżywać niezwykłe przygody i osiągnięcia ludzi hojnie obdarzonych przez los niepospolitymi zdolnościami. A czymże ja mogę komuś zaimponować, jakimiż nieprzeciętnymi sukcesami przykuć czyjąś uwagę? | Okazałem nie lada odwagę, decydując się na spisanie wspomnień z własnego życia z myślą o ich opublikowaniu. Muszę nazwać to odwagą, bo wprawdzie wielu spośród przeciętnych jak ja śmiertelników pisze wspomnienia, ale zazwyczaj tylko do szuflady — na pamiątkę dla dzieci i wnuków; natomiast publikują je niemal wyłącznie ludzie wybitni i powszechnie znani: uczeni, wynalazcy, pisarze, artyści, przywódcy polityczni czy dowódcy wojskowi, mający w swym dorobku życiowym imponujące osiągnięcia. Wspomnienia ich w mig znikają z półek księgarskich, ciesząc się ogromną poczytnością. Zwyczajni ludzie lubią bowiem oderwać się chwilami od zwykłej szarzyzny życia i przynajmniej w myśli i wyobraźni przeżywać niezwykłe przygody i osiągnięcia ludzi hojnie obdarzonych przez los niepospolitymi zdolnościami. A czymże ja mogę komuś zaimponować, jakimiż nieprzeciętnymi sukcesami przykuć czyjąś uwagę? | ||
Wersja z 17:27, 26 sie 2016
| Biblioteka Zagłębiaka | |
| Plik:.jpg | |
| Tytuł | Pamiętnik pedagogiczny. Wspomnienia i refleksje |
| Rok wydania | 1996 |
| Miejsce wydania | Wrocław |
| Liczba stron | 591 |
| Format | 158x243 mm |
| Autor | |
| Autor | Antoni Zięba |
Informacje:
Autor: Antoni Zięba
Wydawca: ?
ISBN 83-906581-0-0
Miejsce i rok wydania: Wrocław, 1996
Ilość stron: 591
Okładka: twarda
Opis:
Wspomnienia Antoniego Zięby - dąbrowski pedagog. Założyciel i dyrektor między innymi Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Dąbrowie Górniczej. Słowo od autora. Okazałem nie lada odwagę, decydując się na spisanie wspomnień z własnego życia z myślą o ich opublikowaniu. Muszę nazwać to odwagą, bo wprawdzie wielu spośród przeciętnych jak ja śmiertelników pisze wspomnienia, ale zazwyczaj tylko do szuflady — na pamiątkę dla dzieci i wnuków; natomiast publikują je niemal wyłącznie ludzie wybitni i powszechnie znani: uczeni, wynalazcy, pisarze, artyści, przywódcy polityczni czy dowódcy wojskowi, mający w swym dorobku życiowym imponujące osiągnięcia. Wspomnienia ich w mig znikają z półek księgarskich, ciesząc się ogromną poczytnością. Zwyczajni ludzie lubią bowiem oderwać się chwilami od zwykłej szarzyzny życia i przynajmniej w myśli i wyobraźni przeżywać niezwykłe przygody i osiągnięcia ludzi hojnie obdarzonych przez los niepospolitymi zdolnościami. A czymże ja mogę komuś zaimponować, jakimiż nieprzeciętnymi sukcesami przykuć czyjąś uwagę?
Spis treści:
strona •
strona •
strona •
