Dominik Roch Milbert: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[4 sierpnia]] [[1854]] | |data urodzenia = [[4 sierpnia]] [[1854]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = [[Wąchock]] | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[13 stycznia]] [[1916]] | |data śmierci = [[13 stycznia]] [[1916]] | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|Sosnowiec, cmentarz katolicki przy ul Smutnej]] | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|Sosnowiec, cmentarz katolicki przy ul Smutnej]] | ||
|zawód = | |zawód = duchowny katolicki | ||
|odznaczenia = [[Plik:POL ... BAR.svg|50px|...]] | |odznaczenia = [[Plik:POL ... BAR.svg|50px|...]] | ||
|commons = | |commons = | ||
Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
Ks. Dominik Roch Milbert – budowniczy świątyni [[Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] w Sosnowcu, będącej dzisiaj Katedrą Diecezji Sosnowieckiej. | Ks. Dominik Roch Milbert – budowniczy świątyni [[Parafia p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] w Sosnowcu, będącej dzisiaj Katedrą Diecezji Sosnowieckiej. | ||
Linia 26: | Linia 24: | ||
Już jako ksiądz został pierwszym rektorem kościółka kolejowego w Sosnowcu. Jednakże ten mały kościół przestał być wystarczający dla coraz większej liczby ludności zamieszkującej Sosnowiec. Dlatego z inicjatywy księdza Milberta w roku [[1893]] rozpoczęto budowę nowej, dużej świątyni a kamień węgielny poświęcił bp kielecki Tomasz Teofil Kuliński. Budowę ukończono w [[1899]] roku i [[3 marca]] tego roku bp Kuliński erygował nową sosnowiecką parafię, wydzielając ją z parafii Czeladź. | Już jako ksiądz został pierwszym rektorem kościółka kolejowego w Sosnowcu. Jednakże ten mały kościół przestał być wystarczający dla coraz większej liczby ludności zamieszkującej Sosnowiec. Dlatego z inicjatywy księdza Milberta w roku [[1893]] rozpoczęto budowę nowej, dużej świątyni a kamień węgielny poświęcił bp kielecki Tomasz Teofil Kuliński. Budowę ukończono w [[1899]] roku i [[3 marca]] tego roku bp Kuliński erygował nową sosnowiecką parafię, wydzielając ją z parafii Czeladź. | ||
Ksiądz Dominik Roch Milbert zostaje pierwszym proboszczem sosnowieckiej parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Przy kościele buduje w tym czasie także okazałą plebanię i zakłada cmentarz parafialny przy ulicy Smutnej. | Ksiądz Dominik Roch Milbert zostaje pierwszym proboszczem sosnowieckiej parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Przy kościele buduje w tym czasie także okazałą plebanię i zakłada cmentarz parafialny przy ulicy Smutnej. | ||
Zgodę zaborców na budowę świątyni uzyskano poprzez fortel - rozgłoszenie, że kościół ma być wotum dziękczynnym za uratowanie cara Aleksandra III Romanowa od śmierci w katastrofie kolejowej pod Borkami na Ukrainie (niektórzy mówią o zamachu, choć specjalna komisja nie potwierdziła tej hipotezy). | Zgodę zaborców na budowę świątyni uzyskano poprzez fortel - rozgłoszenie, że kościół ma być wotum dziękczynnym za uratowanie cara Aleksandra III Romanowa od śmierci w katastrofie kolejowej pod Borkami na Ukrainie (niektórzy mówią o zamachu, choć specjalna komisja nie potwierdziła tej hipotezy). | ||
Ksiądz Milbert był także pomysłodawcą wystroju nowego kościoła w postaci fresków będących kompilacją scen biblijnych i chlubnych wydarzeń z historii Polski. Do wykonania tych projektów zaprosił krakowskich artystów: Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembłę. | Ksiądz Milbert był także pomysłodawcą wystroju nowego kościoła w postaci fresków będących kompilacją scen biblijnych i chlubnych wydarzeń z historii Polski. Do wykonania tych projektów zaprosił krakowskich artystów: Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembłę. | ||
Linia 42: | Linia 37: | ||
W [[1910]] roku ksiądz Milbert zostaje przeniesiony przez biskupa kieleckiego ks. Augustyna Łosińskiego do parafii w [[Sławków|Sławkowie]], gdzie [[13 stycznia]] [[1916]] roku umiera. Jego ciało sprowadzono do Sosnowca i pochowano na cmentarzu przy ul. Smutnej. | W [[1910]] roku ksiądz Milbert zostaje przeniesiony przez biskupa kieleckiego ks. Augustyna Łosińskiego do parafii w [[Sławków|Sławkowie]], gdzie [[13 stycznia]] [[1916]] roku umiera. Jego ciało sprowadzono do Sosnowca i pochowano na cmentarzu przy ul. Smutnej. | ||
==Galeria== | |||
<gallery> | |||
Plik:Dominik_Roch_Milbert_3.JPG|Grobowiec ks. Dominika Rocha Milberta (Foto: Dariusz JUREK) | |||
Plik:Dominik_Roch_Milbert_2.JPG|Grobowiec ks. Dominika Rocha Milberta | |||
Plik:Katastrofa_1888.jpg||Między stacjami Taranowka i Borki na linii Kursk-Charków 17 października 1888 r. wykoleił się pociąg wiozący cara i jego rodzinę. | |||
</gallery> | |||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== |
Aktualna wersja na dzień 22:48, 25 sty 2016
Zagłębiowskie Biogramy | |
Ks. Dominik Roch Milbert | |
Imię i nazwisko | Dominik Roch Milbert |
Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1854 Wąchock |
Data i miejsce śmierci | 13 stycznia 1916 Sławków |
Miejsce spoczynku | Sosnowiec, cmentarz katolicki przy ul Smutnej |
Zawód | duchowny katolicki |
Odznaczenia | |
... |
Ks. Dominik Roch Milbert – budowniczy świątyni Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu, będącej dzisiaj Katedrą Diecezji Sosnowieckiej.
Urodził się 4 sierpnia 1854 roku w (?) (bądź wg informacji przesłanej przez jednego z internautów: "Wedle aktu urodzenia urodził się w Wąchocku 5 sierpnia 1853 r. akt urodzenia 1853/95. Był synem Józefa Milberta i Józefy z Rychlickich (siostry Jana Kantego Rychlickiego")
Już jako ksiądz został pierwszym rektorem kościółka kolejowego w Sosnowcu. Jednakże ten mały kościół przestał być wystarczający dla coraz większej liczby ludności zamieszkującej Sosnowiec. Dlatego z inicjatywy księdza Milberta w roku 1893 rozpoczęto budowę nowej, dużej świątyni a kamień węgielny poświęcił bp kielecki Tomasz Teofil Kuliński. Budowę ukończono w 1899 roku i 3 marca tego roku bp Kuliński erygował nową sosnowiecką parafię, wydzielając ją z parafii Czeladź.
Ksiądz Dominik Roch Milbert zostaje pierwszym proboszczem sosnowieckiej parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Przy kościele buduje w tym czasie także okazałą plebanię i zakłada cmentarz parafialny przy ulicy Smutnej.
Zgodę zaborców na budowę świątyni uzyskano poprzez fortel - rozgłoszenie, że kościół ma być wotum dziękczynnym za uratowanie cara Aleksandra III Romanowa od śmierci w katastrofie kolejowej pod Borkami na Ukrainie (niektórzy mówią o zamachu, choć specjalna komisja nie potwierdziła tej hipotezy).
Ksiądz Milbert był także pomysłodawcą wystroju nowego kościoła w postaci fresków będących kompilacją scen biblijnych i chlubnych wydarzeń z historii Polski. Do wykonania tych projektów zaprosił krakowskich artystów: Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembłę.
Za sprawą ks. Milberta, w trójnawowej świątyni znalazły się: ołtarz, ambona, ławki dębowe, posadzka, a nade wszystko oryginalna religijno-patriotyczna polichromia autorstwa Włodzimierza Przerwy- Tetmajera i Henryka Uziębły. Przez 3 lata, bez specjalnych rysunków, by szkice nie wpadły w ręce władz carskich, przedzierając się przez zieloną granicę Tetmajer zdobił pięknymi malowidłami ściany świątyni. Krakowscy artyści przedstawili w swym niepowtarzalnym dziele akt Wniebowzięcia NMP, w którym motywy religijne splecione są z motywami narodowymi. Na ścianach bocznych z kolei widnieją freski ukazujące Chrzest Litwy z Jagiełłą i Jadwigą a także orłem polskim oraz litewską Pogonią. Jest też polichromia przedstawiająca Kingę i Bolesława Wstydliwego z górnikami.
W 1904 r. pierwszy organista parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu - Antoni Lewandowski wraz z ks. Milbertem założyli chór, któremu nadali nazwę „Lutnia”. Antoni Lewandowski był jego pierwszym dyrygentem. Początkowo śpiewało w nim 23 młodzieńców.
W 1910 roku ksiądz Milbert zostaje przeniesiony przez biskupa kieleckiego ks. Augustyna Łosińskiego do parafii w Sławkowie, gdzie 13 stycznia 1916 roku umiera. Jego ciało sprowadzono do Sosnowca i pochowano na cmentarzu przy ul. Smutnej.
Galeria
Linki zewnętrzne