Stanisław Turski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
}} | }} | ||
'''Turski | '''Stanisław Turski ''' - matematyk, urodzony [[15 maja]] [[1906]] w Sosnowcu, zmarł [[3 stycznia]] [[1986]] w Warszawie. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. | ||
==Dzieciństwo i młodość== | |||
Urodził się w Sosnowcu i tu skończył gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1928 r. podjął studia fizyczne i astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel szkolny. Po skończonych studiach rozpoczął pracę naukową. W 1935 r. został doktorem nauk matematycznych. W listopadzie 1939 r., wraz z grupą 183 naukowców krakowskich, został aresztowany przez hitlerowców i zesłany do obozu. W 1941 r., po międzynarodowych protestach, został zwolniony. Mimo wyjątkowego ryzyka włączył się w nurt podziemnego nauczania. Po wojnie zamieszkał w Gdańsku, współtworzył tam politechnikę – był nawet rektorem tej uczelni. | Urodził się w Sosnowcu i tu skończył gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1928 r. podjął studia fizyczne i astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel szkolny. Po skończonych studiach rozpoczął pracę naukową. W 1935 r. został doktorem nauk matematycznych. W listopadzie 1939 r., wraz z grupą 183 naukowców krakowskich, został aresztowany przez hitlerowców i zesłany do obozu. W 1941 r., po międzynarodowych protestach, został zwolniony. Mimo wyjątkowego ryzyka włączył się w nurt podziemnego nauczania. Po wojnie zamieszkał w Gdańsku, współtworzył tam politechnikę – był nawet rektorem tej uczelni. | ||
Do Warszawy przyjechał w 1949 r. W 1947 r. został posłem na Sejm. W stolicy pracował początkowo na politechnice, by w 1950 r. przenieść się na Uniwersytet. Tu błyskawicznie awansował, zostając dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i profesorem zwyczajnym. W 1952 r. uzyskał nominację na rektora i był nim do lutego 1969 r. – najdłużej w historii Uniwersytetu. | ==Okres Warszawski== | ||
Do Warszawy przyjechał w 1949 r. W 1947 r. został posłem na Sejm. W stolicy pracował początkowo na politechnice, by w 1950 r. przenieść się na Uniwersytet. Tu błyskawicznie awansował, zostając dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i profesorem zwyczajnym. W 1952 r. uzyskał nominację na rektora i był nim do lutego 1969 r. – najdłużej w historii Uniwersytetu. | |||
==Kariera naukowa i polityczna== | |||
Był człowiekiem posłusznym komunistycznej partii, ale również wybitnym naukowcem. Na Uniwersytecie stworzył Zakład Obliczeń Numerycznych, przekształcony później w Instytut Informatyki, stając się pionierem w tej dziedzinie. Był kierownikiem Warszawskiego Ośrodka Obliczeniowego i prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Na uczelni wykładał do przejścia na emeryturę w 1978 r. | Był człowiekiem posłusznym komunistycznej partii, ale również wybitnym naukowcem. Podczas wydarzeń marca 1968, jako rektor UW, osobiście relegował z uczelni 34 studentów, a dalszych 11 zawiesił w prawach studenta oraz zakazał profesorom UW udziału w wiecach studenckich. | ||
Na Uniwersytecie stworzył Zakład Obliczeń Numerycznych, przekształcony później w Instytut Informatyki, stając się pionierem w tej dziedzinie. Był kierownikiem Warszawskiego Ośrodka Obliczeniowego i prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Na uczelni wykładał do przejścia na emeryturę w 1978 r. 2 października 1975 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, a 24 maja 1980 tytuł doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej. | |||
==Życie rodzinne== | |||
Ojciec prof. dr hab. UW Władysława Turskiego, informatyka oraz prof. dr hab. PAN Łukasza Turskiego, fizyka. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D4 rz. 1 m. 8) | Ojciec prof. dr hab. UW Władysława Turskiego, informatyka oraz prof. dr hab. PAN Łukasza Turskiego, fizyka. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D4 rz. 1 m. 8) | ||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | |||
[[Kategoria: Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Turski Stanisław]] | [[Kategoria: Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Turski Stanisław]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:38, 5 sie 2014
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Stanisław Turski | |
| Imię i nazwisko | Stanisław Turski |
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1906 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 1986 Warszawa |
| Zawód | prof. matematyki i informatyki, rektor Politechniki Gdańskiej i Uniwersytetu Warszawskiego |
| Odznaczenia | |
| {{{odznaczenia}}} | |
Stanisław Turski - matematyk, urodzony 15 maja 1906 w Sosnowcu, zmarł 3 stycznia 1986 w Warszawie. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego.
Dzieciństwo i młodość
Urodził się w Sosnowcu i tu skończył gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1928 r. podjął studia fizyczne i astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel szkolny. Po skończonych studiach rozpoczął pracę naukową. W 1935 r. został doktorem nauk matematycznych. W listopadzie 1939 r., wraz z grupą 183 naukowców krakowskich, został aresztowany przez hitlerowców i zesłany do obozu. W 1941 r., po międzynarodowych protestach, został zwolniony. Mimo wyjątkowego ryzyka włączył się w nurt podziemnego nauczania. Po wojnie zamieszkał w Gdańsku, współtworzył tam politechnikę – był nawet rektorem tej uczelni.
Okres Warszawski
Do Warszawy przyjechał w 1949 r. W 1947 r. został posłem na Sejm. W stolicy pracował początkowo na politechnice, by w 1950 r. przenieść się na Uniwersytet. Tu błyskawicznie awansował, zostając dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i profesorem zwyczajnym. W 1952 r. uzyskał nominację na rektora i był nim do lutego 1969 r. – najdłużej w historii Uniwersytetu.
Kariera naukowa i polityczna
Był człowiekiem posłusznym komunistycznej partii, ale również wybitnym naukowcem. Podczas wydarzeń marca 1968, jako rektor UW, osobiście relegował z uczelni 34 studentów, a dalszych 11 zawiesił w prawach studenta oraz zakazał profesorom UW udziału w wiecach studenckich. Na Uniwersytecie stworzył Zakład Obliczeń Numerycznych, przekształcony później w Instytut Informatyki, stając się pionierem w tej dziedzinie. Był kierownikiem Warszawskiego Ośrodka Obliczeniowego i prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Na uczelni wykładał do przejścia na emeryturę w 1978 r. 2 października 1975 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, a 24 maja 1980 tytuł doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej.
Życie rodzinne
Ojciec prof. dr hab. UW Władysława Turskiego, informatyka oraz prof. dr hab. PAN Łukasza Turskiego, fizyka. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D4 rz. 1 m. 8)
Biogram opracował: Piotr Dudała
