Jan Danielewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[23 lutego]] [[1926]] | |data śmierci = [[23 lutego]] [[1926]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = Powązki, Warszawa | ||
|zawód = Lekarz, działacz społeczny | |zawód = Lekarz, działacz społeczny | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
'''Jan Danielewicz''' - | '''Jan Danielewicz''' - (ur. [[1 marca]] [[1872]] r. urodzony (w ówczesnej guberni grodzieńskiej), zm. [[23 lutego]] [[1926]] r.) rentgenolog, syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz. | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w 1900 r. pracował na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie 1923 roku Kasa Chorych w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia. | Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w [[1900]] r. pracował na Kaukazie. W marcu [[1920]] r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie [[1923]] roku Kasa Chorych w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia. | ||
Był współzałożycielem i wiceprezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał dr K. Zahorski dodając, że: ''pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie'' - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu 23 lutego 1926 r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim. | Był współzałożycielem i wiceprezesem [[Oddział Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim|Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim]]. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał [[Karol Zahorski|dr K. Zahorski]] dodając, że: ''pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie'' - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] [[23 lutego]] [[1926]] r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim. | ||
Żonaty z Amelią z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryka i Czesława - lekarza kolejowego. | |||
Opracował: EMILIAN KOCOT<br> | Opracował: EMILIAN KOCOT<br> | ||
==Źródło== | ==Źródło== | ||
*[[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora) | *[[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora) | ||
* PIOTR SZAREJKO - "Słownik Lekarzy Polskich XIX wieku " T. III, str.114. | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Danielewicz, Jan]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Danielewicz, Jan]] | ||
[[Kategoria:Lekarze|Danielewicz, Jan]] | [[Kategoria:Lekarze|Danielewicz, Jan]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:44, 1 sie 2014
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Jan Danielewicz | |
| Imię i nazwisko | Jan Danielewicz |
| Data urodzenia | 1 marca 1872 |
| Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1926 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | Powązki, Warszawa |
| Zawód | Lekarz, działacz społeczny |
Jan Danielewicz - (ur. 1 marca 1872 r. urodzony (w ówczesnej guberni grodzieńskiej), zm. 23 lutego 1926 r.) rentgenolog, syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz.
Życiorys
Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w 1900 r. pracował na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie 1923 roku Kasa Chorych w Sosnowcu zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia.
Był współzałożycielem i wiceprezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał dr K. Zahorski dodając, że: pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu 23 lutego 1926 r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Żonaty z Amelią z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryka i Czesława - lekarza kolejowego.
Opracował: EMILIAN KOCOT
Źródło
- Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)
- PIOTR SZAREJKO - "Słownik Lekarzy Polskich XIX wieku " T. III, str.114.
