Jan Danielewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „'''Jan Danielewicz''' DANILEWICZ JAN Rentgenolog. Ur. w guberni gro- dzieńskiej 1 marca 1872 r., syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz. Gimnazjum ukończył ...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Jan Danielewicz'''
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Jan Danielewicz
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
|grafika              = OSOBA.png
|opis grafiki        = Jan Danielewicz
|podpis              =
|data urodzenia      = [[1 marca]] [[1872]]
|miejsce urodzenia    =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[23 lutego]] [[1926]]
|miejsce śmierci      = [[Sosnowiec]]
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    = Powązki, Warszawa
|zawód                = Lekarz, działacz społeczny
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}


DANILEWICZ JAN
'''Jan Danielewicz''' - (ur. [[1 marca]] [[1872]] r. urodzony (w ówczesnej guberni grodzieńskiej), zm. [[23 lutego]] [[1926]] r.)  rentgenolog, syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz.
Rentgenolog. Ur. w guberni gro-
 
dzieńskiej 1 marca 1872 r., syn Stefana
==Życiorys==
i Bronisławy z domu Marcinkiewicz.
Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w [[1900]] r. pracował na Kaukazie. W marcu [[1920]] r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie [[1923]] roku Kasa Chorych w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia.
Gimnazjum ukończył w Grodnie i
 
rozpoczął studia matematyczne na
Był współzałożycielem i wiceprezesem [[Oddział Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim|Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim]]. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał [[Karol Zahorski|dr K. Zahorski]] dodając, że: ''pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie'' - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] [[23 lutego]] [[1926]] r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.  
Uniwersytecie Kijowskim. Następnie
 
podjął tu studia lekarskie. Po uzy-
Żonaty z Amelią z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryka i Czesława - lekarza kolejowego.
skaniu dyplomu w 1900 r. pracował
 
na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił
 
do Polski i objął stanowisko naczel-
Opracował: EMILIAN KOCOT<br>
nego lekarza Państwowych Ubezpie-
==Źródło==
czeń w Warszawie. Działał także jako
*[[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)
wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z
* PIOTR SZAREJKO - "Słownik Lekarzy Polskich XIX wieku " T. III, str.114.
dziedziny ~j matematyki, a także
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Danielewicz, Jan]]
rozprawę o konstruowaniu telesko-
[[Kategoria:Lekarze|Danielewicz, Jan]]
pów. W listopadzie 1923 r. Kasa
Chorych w Sosnowcu zaofiarowała
mu stanowisko dyrektora Instytutu
Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na
stałe w tym mieście i prowadził zakład
do końca życia.
Był współzałożycielem i
wiceprezesem Oddziału Polskiego
Towarzystwa Przyrodników im.
Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim.
Rozwinął tam szeroką działalność
odczytową z zakresu astronomii i
matematyki. Był zwolennikiem teorii
Einsteina budowy wszechświata. Znał
sanskryt i entuzjazmował się filozofią
indyjską. Z biegiem czasu wywiązała
się u niego choroba wieńcowa, głów-
. . .
me z przepraCOWanIa, o czym WSPOmI-
nał dr K. Zahorski dodając, że "praco-
witość jego posunięta była do fana-
tyzmu, chwili jednej nie chciał tracić
bezużytecznie" - te czynniki przyspie-
szyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu
23 lutego 1926r.Pochowanynacmen-
tarzu Powązkowskim. Żonaty z Ame-
lią, z domu Bili. Miał dwóch synów:
Ludomira - inż. elektryk i Czesława -
lekarz kolejowy.
Opracował EMILIAN KoCOT.
Żródła: PIOTR SZAREJKO - "Słownik
Lekarzy Polskich XIX wieku ", t. III,
s.114.

Aktualna wersja na dzień 12:44, 1 sie 2014

Zagłębiowskie Biogramy
Jan Danielewicz
Jan Danielewicz
Imię i nazwisko Jan Danielewicz
Data urodzenia 1 marca 1872
Data i miejsce śmierci 23 lutego 1926
Sosnowiec
Miejsce spoczynku Powązki, Warszawa
Zawód Lekarz, działacz społeczny

Jan Danielewicz - (ur. 1 marca 1872 r. urodzony (w ówczesnej guberni grodzieńskiej), zm. 23 lutego 1926 r.) rentgenolog, syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz.

Życiorys

Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w 1900 r. pracował na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie 1923 roku Kasa Chorych w Sosnowcu zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia.

Był współzałożycielem i wiceprezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał dr K. Zahorski dodając, że: pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu 23 lutego 1926 r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Żonaty z Amelią z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryka i Czesława - lekarza kolejowego.


Opracował: EMILIAN KOCOT

Źródło

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Jan_Danielewicz&oldid=58147”