Wojciech Starzewski-Ostoja: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = ??? |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = OSOBA.png |opis grafiki = ??? |pod...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


 
STARZEWSKI-OSTOJA
WOJCIECH
Urodził się 13 stycznia 1902 r. we
Lwowie w rodzinie lekarskiej. Maturę
uzyskał w 1920 r. w Krakowie, studia
na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu
Jagiellońskiego w Krakowie ukończył
w 1927 r. i uzyskał tytuł doktora
wszech nauk lekarskich. Pracę podjął
jako asystent w I Klinice Chorób We-
wnętrznych. W 1928 r. odbył jedno-
STARZEWSKl-oSTOJA WOJCIECH
(1902-1962)
roczne, obowiązkowe szkolenie woj-
skowe w Szkole Podchorążych Sani-
tarnych w Warszawie. Od 1929 r.
asystent Szpitala św. Łazarza w
Krakowie i wykładowca w szkole
położnych. Od 1932 r. starszy asystent
w Klinice Położnidzej i Chorób Kobie-
cych w Krakowie pod kierunkiem
prof. Januarego Zubrzyckiego. W 1938 r., na drodze konkursu, został
ord}'llatorem oddziału ginekologi-
cznego Centralnego Szpitala Ubez-
pieczalni Społecznej w Sosnowcu.
Podczas okupacji pracował w szpitalu
w Dąbrowie Górniczej, a później
wrócił na wcześniej zajmowane
stanowisko ordynatora. W 1951 r.
powo1nny na kierownika Kliniki
Położniczo-GinekulogicZllej Śląskiej
Akademii Medycznej w Zabrzu przy
ul. Traugutta, był jej orgallizatorem.
W 1955 r. jako docent, a od 1959 r.
prof. medycyny, kierował kliniką do
1962 r.,~. do śmierci. Od 1952 r. był
specjalistą wojewódzkim w gine-
kologii i położnictwie w Katowicach.
Opublikował 40 prac naukowych,
wykształcił około 30 specjalistów
ginekologii i położnictwa, pod jego
kierunkiem kilkunastu lekarzy uzy-
skało stopnie doktorskie. W -1953 r.
współzałożyciel Oddziału Śląskiego
Polskiego Towarzystwa Ginekolo-
gicznego, był członkiem Zarządu
Głównego tego Towarzystwa i człon-
kiem zespołu redakcyjnego " Gineko-
logii Polskiej ". W 1958 r. zorga-
nizował Oddział Katowicki Towa-
rzystwa $wiadomego Macienyństwa,
którego był przewodniczącym.
Wieloletni wiceprzewodniczący
Oddziału Wojewódzkiego PTL.
Honorowy członek Towarzystwa
Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego.
Odznaczony Złotym ~żem Zasługi
i odznaką Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia. Zmarł 1 listopada
1962 r. Pochowany w Ruszce k. Kra-
kowa. Żonaty, troje dzieci, które są
leka17:J.rni. Syn Jacek - chirurg, prof.
Śląskiej Akademii Medycznej.
Sl'ARZYŃSKI SŁAWOMIR
Ul"odził się w Zgierzu. Jako lekarz
chorób wewnętrznych zatrudniony był
w Centralnym Ambulatorium Powia-
towej Kasy Chorych w Sosnowcu w
1927 r., później ordynator oddziału
wewnętrznego Centralnego Szpitala
Ubezpieczalni Społecznej w Sosno-
wcu i dyrektor tego szpitala w latach
1937-1939 i 1947-1948. Zwolniony
przez władze ze stanowiska dyrektora
jako nieodpowiadający nowemu po-
rządkowi społecznemu pracował w
Poradni Reumatologicznej przy ul.
Wawel w Sosnowcu. W 1948 r. w
szpitalu wprowadził trwający do dziś
zwyczaj comiesięcznych zebrań
naukowych. Członek Towarzystwa
Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego,
wybierany jako członek Zarządu i
Sądu Koleżeń- skiego, prelegent na
zebraniach naukowych. Członek
~ Okręgu Kieleckiego Związku
Lekarzy Państwa Polskiego, członek
redakcji "Nowin Społeczno-Lekar-
skich ". Po II wojnie światowej
aktywnie współdziałał w pracach PCK
w Sosnowcu.
Zmarł w stanie bezżennym w
Sosnowcu przy ul. Stalinogrodzkiej 35a (3 Maja). Wg niepotwierdzonych
danych był bratem Stefana, znanego
obrońcy Warszawy w 1939 r.


Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"''
Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"''

Wersja z 10:50, 5 cze 2014

Zagłębiowskie Biogramy
???
???
Imię i nazwisko ???
Data urodzenia ??????
Data śmierci ???
Zawód Lekarz

STARZEWSKI-OSTOJA WOJCIECH Urodził się 13 stycznia 1902 r. we Lwowie w rodzinie lekarskiej. Maturę uzyskał w 1920 r. w Krakowie, studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie ukończył w 1927 r. i uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Pracę podjął jako asystent w I Klinice Chorób We- wnętrznych. W 1928 r. odbył jedno- STARZEWSKl-oSTOJA WOJCIECH (1902-1962) roczne, obowiązkowe szkolenie woj- skowe w Szkole Podchorążych Sani- tarnych w Warszawie. Od 1929 r. asystent Szpitala św. Łazarza w Krakowie i wykładowca w szkole położnych. Od 1932 r. starszy asystent w Klinice Położnidzej i Chorób Kobie- cych w Krakowie pod kierunkiem prof. Januarego Zubrzyckiego. W 1938 r., na drodze konkursu, został ord}'llatorem oddziału ginekologi- cznego Centralnego Szpitala Ubez- pieczalni Społecznej w Sosnowcu. Podczas okupacji pracował w szpitalu w Dąbrowie Górniczej, a później wrócił na wcześniej zajmowane stanowisko ordynatora. W 1951 r. powo1nny na kierownika Kliniki Położniczo-GinekulogicZllej Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu przy ul. Traugutta, był jej orgallizatorem. W 1955 r. jako docent, a od 1959 r. prof. medycyny, kierował kliniką do 1962 r.,~. do śmierci. Od 1952 r. był specjalistą wojewódzkim w gine- kologii i położnictwie w Katowicach. Opublikował 40 prac naukowych, wykształcił około 30 specjalistów ginekologii i położnictwa, pod jego kierunkiem kilkunastu lekarzy uzy- skało stopnie doktorskie. W -1953 r. współzałożyciel Oddziału Śląskiego Polskiego Towarzystwa Ginekolo- gicznego, był członkiem Zarządu Głównego tego Towarzystwa i człon- kiem zespołu redakcyjnego " Gineko- logii Polskiej ". W 1958 r. zorga- nizował Oddział Katowicki Towa- rzystwa $wiadomego Macienyństwa, którego był przewodniczącym. Wieloletni wiceprzewodniczący Oddziału Wojewódzkiego PTL. Honorowy członek Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego. Odznaczony Złotym ~żem Zasługi i odznaką Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia. Zmarł 1 listopada 1962 r. Pochowany w Ruszce k. Kra- kowa. Żonaty, troje dzieci, które są leka17:J.rni. Syn Jacek - chirurg, prof. Śląskiej Akademii Medycznej. Sl'ARZYŃSKI SŁAWOMIR Ul"odził się w Zgierzu. Jako lekarz chorób wewnętrznych zatrudniony był w Centralnym Ambulatorium Powia- towej Kasy Chorych w Sosnowcu w 1927 r., później ordynator oddziału wewnętrznego Centralnego Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Sosno- wcu i dyrektor tego szpitala w latach 1937-1939 i 1947-1948. Zwolniony przez władze ze stanowiska dyrektora jako nieodpowiadający nowemu po- rządkowi społecznemu pracował w Poradni Reumatologicznej przy ul. Wawel w Sosnowcu. W 1948 r. w szpitalu wprowadził trwający do dziś zwyczaj comiesięcznych zebrań naukowych. Członek Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, wybierany jako członek Zarządu i Sądu Koleżeń- skiego, prelegent na zebraniach naukowych. Członek ~ Okręgu Kieleckiego Związku Lekarzy Państwa Polskiego, członek redakcji "Nowin Społeczno-Lekar- skich ". Po II wojnie światowej aktywnie współdziałał w pracach PCK w Sosnowcu. Zmarł w stanie bezżennym w Sosnowcu przy ul. Stalinogrodzkiej 35a (3 Maja). Wg niepotwierdzonych danych był bratem Stefana, znanego obrońcy Warszawy w 1939 r.

Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)