Jan Urban: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Jan Urban''' - piłkarz (napastnik), 3-krotny Mistrz Polski, zdobywca Superpucharu Polski, reprezentant Polski, uczestnik Mistrzostw Świata w Meksyku, trener piłkarski. | {{Sportowiec infobox | ||
| sportowiec = Jan Urban | |||
| grafika = Jan Urban 01 sezon 1982 1983.tif.jpg | |||
| opis grafiki = | |||
| data urodzenia = [[14 maja]] [[1962]] r. | |||
| miejsce urodzenia = Jaworzno | |||
| data śmierci = | |||
| miejsce śmierci = | |||
| dyscyplina = piłka nożna | |||
| klub = Victoria Jaworzno<br>'''[[Zagłębie Sosnowiec]]'''<br>Górnik Zabrze<br>Osasuna Pampeluna - Hiszpania<br>Real Valladolid - Hiszpania<br>CD Toledo - Hiszpania<br>VfB Oldenburg - Niemcy<br>Górnik Zabrze | |||
| od = | |||
| do = | |||
| sukcesy = | |||
| reprezentacja = 57 występów, 7 goli | |||
| trener = Osasuna Pampeluna - Hiszpania<br>Legia Warszawa<br>Polonia Bytom<br>Zagłębie Lubin<br>Legia Warszawa | |||
}} | |||
'''Jan Urban''' (ur. [[14 maja]] [[1962]] r. w Jaworznie) - piłkarz (napastnik), 3-krotny Mistrz Polski, zdobywca Superpucharu Polski, reprezentant Polski, uczestnik Mistrzostw Świata w Meksyku, trener piłkarski. | |||
==Kariera== | ==Kariera== | ||
Wychowanek Victorii Jaworzno. W sezonie 1981/1982 trafił do [[Zagłębie Sosnowiec|sosnowieckiego Zagłębia]]. Tym samym zadebiutował w ekstraklasie. Znakomita gra ofensywna i bramkostrzelność sprawiły, że był zawodnikiem, który przyciągał tłumy kibiców. W [[1985]] r. dostąpił zaszczytu występowania w reprezentacji Polski. (Wkrótce odszedł do zabrzańskiego Górnika. Tam w pierwszym sezonie (1985/1986) zdobył tytuł Mistrza Polski, który powtórzył jeszcze w dwóch kolejnych sezonach (1986/1987 i 1987/1988). W sezonie 1988/1989 zdobył z Górnikiem Superpuchar Polski. W [[1989]] r. opuścił Polskę i został zawodnikiem Osasuny Pampeluna - klubu z hiszpańskiej Primera Division. W Hiszpanii szybko stał się podstawowym zawodnikiem i z drużyną Osasuny wywalczył prawo do gry w Pucharze UEFA w sezonie 1990/1991. Podczas jednego z meczów ligowych ([[29 grudnia]] [[1990]] r.) Real Madryt - Osasuna upokorzył słynny Real zdobywając trzy z czterech bramek (mecz skończył się wynikiem 0:4 dla Osasuny). Po 5,5 roku w Osasunie przeszedł do Realu Valladolid. Po jednej rundzie zmienił klub na CD Toledo. W sezonie 1996/1997 znalazł się w niemieckiej Bundeslidze, w klubie VfB Oldenburg. Wiosną [[1998]] r. wrócił do Polski. Plotki mówiły, że powróci na [[Stadion Ludowy]] i pomoże w odbudowie [[Zagłębie Sosnowiec|Zagłębia Sosnowiec]]. Ostatecznie znalazł się w kadrze Górnika Zabrze, gdzie zakończył karierę po zakończeniu sezonu. | Wychowanek Victorii Jaworzno. W sezonie 1981/1982 trafił do [[Zagłębie Sosnowiec|sosnowieckiego Zagłębia]]. Tym samym zadebiutował w ekstraklasie. Znakomita gra ofensywna i bramkostrzelność sprawiły, że był zawodnikiem, który przyciągał tłumy kibiców. W [[1985]] r. dostąpił zaszczytu występowania w reprezentacji Polski. (Wkrótce odszedł do zabrzańskiego Górnika. Tam w pierwszym sezonie (1985/1986) zdobył tytuł Mistrza Polski, który powtórzył jeszcze w dwóch kolejnych sezonach (1986/1987 i 1987/1988). W sezonie 1988/1989 zdobył z Górnikiem Superpuchar Polski. W [[1989]] r. opuścił Polskę i został zawodnikiem Osasuny Pampeluna - klubu z hiszpańskiej Primera Division. W Hiszpanii szybko stał się podstawowym zawodnikiem i z drużyną Osasuny wywalczył prawo do gry w Pucharze UEFA w sezonie 1990/1991. Podczas jednego z meczów ligowych ([[29 grudnia]] [[1990]] r.) Real Madryt - Osasuna upokorzył słynny Real zdobywając trzy z czterech bramek (mecz skończył się wynikiem 0:4 dla Osasuny). Po 5,5 roku w Osasunie przeszedł do Realu Valladolid. Po jednej rundzie zmienił klub na CD Toledo. W sezonie 1996/1997 znalazł się w niemieckiej Bundeslidze, w klubie VfB Oldenburg. Wiosną [[1998]] r. wrócił do Polski. Plotki mówiły, że powróci na [[Stadion Ludowy]] i pomoże w odbudowie [[Zagłębie Sosnowiec|Zagłębia Sosnowiec]]. Ostatecznie znalazł się w kadrze Górnika Zabrze, gdzie zakończył karierę po zakończeniu sezonu. | ||
| Linia 19: | Linia 37: | ||
|- | |- | ||
|1983/1984||I liga||29||4 | |1983/1984||I liga||29||4 | ||
|- | |||
|1983/1984||Puchar Polski||?||1 | |||
|- | |- | ||
|1984/1985||I liga||29||11 | |1984/1985||I liga||29||11 | ||
Aktualna wersja na dzień 12:39, 8 gru 2013
| Jan Urban | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1962 r. Jaworzno |
| piłka nożna | |
| Przynależność klubowa | Victoria Jaworzno Zagłębie Sosnowiec Górnik Zabrze Osasuna Pampeluna - Hiszpania Real Valladolid - Hiszpania CD Toledo - Hiszpania VfB Oldenburg - Niemcy Górnik Zabrze |
| Kariera reprezentacyjna | 57 występów, 7 goli |
| Kariera trenerska | Osasuna Pampeluna - Hiszpania Legia Warszawa Polonia Bytom Zagłębie Lubin Legia Warszawa |
Jan Urban (ur. 14 maja 1962 r. w Jaworznie) - piłkarz (napastnik), 3-krotny Mistrz Polski, zdobywca Superpucharu Polski, reprezentant Polski, uczestnik Mistrzostw Świata w Meksyku, trener piłkarski.
Kariera
Wychowanek Victorii Jaworzno. W sezonie 1981/1982 trafił do sosnowieckiego Zagłębia. Tym samym zadebiutował w ekstraklasie. Znakomita gra ofensywna i bramkostrzelność sprawiły, że był zawodnikiem, który przyciągał tłumy kibiców. W 1985 r. dostąpił zaszczytu występowania w reprezentacji Polski. (Wkrótce odszedł do zabrzańskiego Górnika. Tam w pierwszym sezonie (1985/1986) zdobył tytuł Mistrza Polski, który powtórzył jeszcze w dwóch kolejnych sezonach (1986/1987 i 1987/1988). W sezonie 1988/1989 zdobył z Górnikiem Superpuchar Polski. W 1989 r. opuścił Polskę i został zawodnikiem Osasuny Pampeluna - klubu z hiszpańskiej Primera Division. W Hiszpanii szybko stał się podstawowym zawodnikiem i z drużyną Osasuny wywalczył prawo do gry w Pucharze UEFA w sezonie 1990/1991. Podczas jednego z meczów ligowych (29 grudnia 1990 r.) Real Madryt - Osasuna upokorzył słynny Real zdobywając trzy z czterech bramek (mecz skończył się wynikiem 0:4 dla Osasuny). Po 5,5 roku w Osasunie przeszedł do Realu Valladolid. Po jednej rundzie zmienił klub na CD Toledo. W sezonie 1996/1997 znalazł się w niemieckiej Bundeslidze, w klubie VfB Oldenburg. Wiosną 1998 r. wrócił do Polski. Plotki mówiły, że powróci na Stadion Ludowy i pomoże w odbudowie Zagłębia Sosnowiec. Ostatecznie znalazł się w kadrze Górnika Zabrze, gdzie zakończył karierę po zakończeniu sezonu.
W polskiej ekstraklasie (Zagłębie, Górnik) rozegrał 248 meczów i zdobył 78 bramek.
W hiszpańskiej Primera Division (Osasuna, Vallladollid, Toledo) zagrał w 222 meczach i strzelił 58 bramek.
W niemieckiej Bundeslidze (Oldenburg) rozegrał 19 meczów zdobywając 1 gola.
Okres gry w Zagłębiu Sosnowiec
Do Sosnowca trafił w sezonie 1981/1982, gdzie stał się podstawowym zawodnikiem. Z Zagłębia odszedł po zakończeniu sezonu 1984/1985, już jako reprezentant Polski.
Statystyka meczów rozegranych w barwach Zagłębia Sosnowiec
| Sezon | Rozgrywki | Ilość rozegranych meczów | Strzelone gole |
| 1981/1982 | I liga | 26 | 1 |
| 1982/1983 | I liga | 29 | 7 |
| 1983/1984 | I liga | 29 | 4 |
| 1983/1984 | Puchar Polski | ? | 1 |
| 1984/1985 | I liga | 29 | 11 |
| SUMA: |
- w zestawieniu brak występów w rozgrywkach Pucharu Polski.
Reprezentacja Polski
Debiut w reprezentacji Polski zaliczył jako zawodnik Zagłębia Sosnowiec w 1985 r. W 1986 r. pojechał z kadrą na Mistrzostwa Świata do Meksyku. Występy z orzełkiem na piersi zakończył w 1991 r. Jego bilans występów dla Polski to 57 spotkań i 7 goli.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej zdecydował się na szkolenie młodzieży w Osasunie Pampeluna. W sezonie 2006/2007 został trenerem drużyny rezerwowej Osasuny. 4 czerwca 2007 został trenerem Legii Warszawa. Z Legią zdobył w 2008 r. Puchar Polski i Superpuchar Polski. W międzyczasie dołączył do kadry trenerskiej reprezentacji Polski jako asystent selekcjonera Leo Beenhakkera. Było to przed finałami Mistrzostw Europy w 2008 r. w Austrii i Szwajcarii. 14 marca 2010 r. został zwolniony z Legii. Wkrótce zatrudniono go w Polonii Bytom (29 października - 10 grudnia 2010 r.). Od 10 marca 2011 r. został trenerem w Zagłębiu Lubin, jednak jesienią '11 został pozbawiony tej funkcji. Od 30 maja 2012 r. ponownie został trenerem w warszawskiej Legii.
