Alfred Jarosz - Korczyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
==Edukacja== | ==Edukacja== | ||
Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa | Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chorbaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat. | ||
==Kariera== | ==Kariera== | ||
Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą | Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Polańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach [[Teatr Zagłębia (Sosnowiec)|Teatru Zagłębia]], z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był [[Pałac Dietla w Sosnowcu|Pałac Dietla]] przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem. | ||
==Role== | |||
Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”. | Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”. | ||
==Współpraca== | |||
Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, [[Adam Kopciuszewski|Adamem Kopciuszewskim]], czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu [[4 czerwca]] [[1986]] r. Pochowany został na [[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu|cmentarzu przy ul. Smutnej]] w [[Pogoń (Sosnowiec)|Sosnowcu-Pogoni]]. | Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, [[Adam Kopciuszewski|Adamem Kopciuszewskim]], czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu [[4 czerwca]] [[1986]] r. Pochowany został na [[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu|cmentarzu przy ul. Smutnej]] w [[Pogoń (Sosnowiec)|Sosnowcu-Pogoni]]. | ||
==Pamięć== | |||
W 20 rocznicę śmierci artysty, [[5 czerwca]] [[2006]] r. w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie im. Jana Kiepury]] odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie Kiepury]] [[13 czerwca]] [[2011]] r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio". | W 20 rocznicę śmierci artysty, [[5 czerwca]] [[2006]] r. w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie im. Jana Kiepury]] odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie Kiepury]] [[13 czerwca]] [[2011]] r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio". | ||
Aktualna wersja na dzień 08:27, 28 sie 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Alfred Jarosz-Korczyński | |
| Imię i nazwisko | Alfred Jarosz-Korczyński |
| Data i miejsce urodzenia | 27 sierpnia 1923 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 4 czerwca 1986 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | cmentarz przy ul. Smutnej w Sosnowcu |
| Zawód | śpiewak operowy, baryton |
Alfred Jarosz-Korczyński - (ur. 27 sierpnia 1923 r. w Sosnowcu, zm. 4 czerwca 1986 w Sosnowcu) śpiewak operowy, baryton.
Edukacja
Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chorbaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.
Kariera
Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Polańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
Role
Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.
Współpraca
Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, Adamem Kopciuszewskim, czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu 4 czerwca 1986 r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni.
Pamięć
W 20 rocznicę śmierci artysty, 5 czerwca 2006 r. w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w Klubie Kiepury 13 czerwca 2011 r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".
Opracował: Piotr Dudała
