Piotr Chojnacki: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „Piotr Chojnacki (1897 – 1947) – ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Teologii Katolickiej. Urodził się 31 sty...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Piotr Chojnacki (1897 – 1947) – ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Teologii Katolickiej. Urodził się 31 stycznia 1897 w Będzinie. Był synem urzędnika kolejowego Adama i Bronisławy z domu Kosztowniak. Zmarł 30 marca 1969 r. w Warszawie.
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Piotr Chojnacki
|pseudonim            =
|grafika              = Piotr Chojnacki.jpg
|opis grafiki        = Piotr Chojnacki
|podpis              =
|data urodzenia      = [[31 stycznia]][[1897]]
|miejsce urodzenia    = [[Będzin]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[30 marca]] [[1969]]
|miejsce śmierci      = Warszawa
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                = ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}


Swoją edukację rozpoczął w Kielcach, gdzie kształcił się w gimnazjum, a następnie w latach 1913-1917 studiował w Seminarium Duchownym. Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia filozoficzne na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu (1917-1921), uwieńczone w 1921 r. doktoratem  z filozofii.  Następnie studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Politycznych na uniwersytecie w Louvain  w Belgii (1922-1923). Koncentrował się wtedy głównie na studiach z zakresu psychologii eksperymentalnej i nauk społecznych.
'''Piotr Chojnacki''' - (ur. [[31 stycznia]] [[1897]] r. w [[Będzin|Będzinie]], zm. [[30 marca]] [[1969]] r. w Warszawie) ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Teologii Katolickiej.


W latach 1923–1925 kontynuował studia w Wyższym Instytucie Psychologii w Paryżu . W roku 1927 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie rozpoczął wykłady z filozofii chrześcijańskiej. W latach 1938–1939 był dziekanem Wydziału Teologii Katolickiej UW.  
==Rodzina==
Był synem urzędnika kolejowego Adama i Bronisławy z domu Kosztowniak.


W roku 1936 został profesorem nadzwyczajnym. W latach 1939-44 był współorganizatorem i profesorem tajnego UW. Po powstaniu warszawskim przez rok wykładał historię filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. W latach 1945-54 był profesorem filozofii na wydziale teologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1947 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1952–1955 prowadził zajęcia na KUL. Od 1954 był profesorem Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Kierował Katedrą Logiki, Ogólnej Metodologii Nauk i Teorii Poznania (do przejścia na emeryturę w 1967). W latach 1954-1964 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej tej uczelni.  
==Edukacja==
Swoją edukację rozpoczął w Kielcach, gdzie kształcił się w gimnazjum, a następnie w latach [[1913]] - [[1917]] studiował w Seminarium Duchownym. Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia filozoficzne na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu ([[1917]] - [[1921]]), uwieńczone w [[1921]] r. doktoratem z filozofii. Następnie studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Politycznych na uniwersytecie w Louvain w Belgii ([[1922]] - [[1923]]). Koncentrował się wtedy głównie na studiach z zakresu psychologii eksperymentalnej i nauk społecznych.


==Praca edukacyjna==
W latach [[1923]] – [[1925]] kontynuował studia w Wyższym Instytucie Psychologii w Paryżu . W roku [[1927]] habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie rozpoczął wykłady z filozofii chrześcijańskiej. W latach [[1938]] – [[1939]] był dziekanem Wydziału Teologii Katolickiej UW.
W roku [[1936]] został profesorem nadzwyczajnym. W latach [[1939]] - [[1944]] był współorganizatorem i profesorem tajnego UW. Po powstaniu warszawskim przez rok wykładał historię filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. W latach [[1945]] - [[1954]] był profesorem filozofii na wydziale teologii Uniwersytetu Warszawskiego. W [[1947]] uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach [[1952]] – [[1955]] prowadził zajęcia na KUL. Od [[1954]] był profesorem Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Kierował Katedrą Logiki, Ogólnej Metodologii Nauk i Teorii Poznania (do przejścia na emeryturę w [[1967]]). W latach [[1954]] - [[1964]] pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej tej uczelni.
==Zainteresowania==
Przedmiotem zainteresowań naukowych prof. Chojnickiego była historia filozofii, psychologia myślenia, metodologia nauk humanistycznych i etyka. Zainicjował badania porównawcze nad filozofią Kanta i Tomasza z Akwinu, szczególnie w kwestii poznania intelektualnego. Postawił tezę antropologiczną, według której człowiek jest zarazem rozumnym zwierzęciem i genialnym wytwórcą.
Przedmiotem zainteresowań naukowych prof. Chojnickiego była historia filozofii, psychologia myślenia, metodologia nauk humanistycznych i etyka. Zainicjował badania porównawcze nad filozofią Kanta i Tomasza z Akwinu, szczególnie w kwestii poznania intelektualnego. Postawił tezę antropologiczną, według której człowiek jest zarazem rozumnym zwierzęciem i genialnym wytwórcą.


==Członkostwo w organizacjach==
Był współorganizatorem i prezesem Polskiego Towarzystwa Teologicznego. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego. półrocznika „Studia Philosophiae Christianae”, a także kwartalnika „Collectanea Theologica”. Należał do licznych towarzystw naukowych: Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Komisji Historii Filozofii PAU, Towarzystwa Naukowego KUL.  
Był współorganizatorem i prezesem Polskiego Towarzystwa Teologicznego. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego. półrocznika „Studia Philosophiae Christianae”, a także kwartalnika „Collectanea Theologica”. Należał do licznych towarzystw naukowych: Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Komisji Historii Filozofii PAU, Towarzystwa Naukowego KUL.  
W dniu 22 I 1947 r. mianowany został prałatem domowym Piusa XII.
 
W dniu [[22 stycznia]] [[1947]] r. mianowany został prałatem domowym Piusa XII.
 
''Biogram opracował: Piotr Dudała''
 
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Chojnacki, Piotr]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Mydlicach|Chojnacki, Piotr]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Chojnacki, Piotr]]
[[Kategoria:Duchowni|Chojnacki, Piotr]]
[[Kategoria:Pedagodzy|Chojnacki, Piotr]]

Aktualna wersja na dzień 20:46, 25 sie 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Piotr Chojnacki
Piotr Chojnacki
Imię i nazwisko Piotr Chojnacki
Data i miejsce urodzenia 31 stycznia1897
Będzin
Data i miejsce śmierci 30 marca 1969
Warszawa
Zawód ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog

Piotr Chojnacki - (ur. 31 stycznia 1897 r. w Będzinie, zm. 30 marca 1969 r. w Warszawie) ksiądz, historyk filozofii, etyk, teolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Teologii Katolickiej.

Rodzina

Był synem urzędnika kolejowego Adama i Bronisławy z domu Kosztowniak.

Edukacja

Swoją edukację rozpoczął w Kielcach, gdzie kształcił się w gimnazjum, a następnie w latach 1913 - 1917 studiował w Seminarium Duchownym. Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia filozoficzne na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu (1917 - 1921), uwieńczone w 1921 r. doktoratem z filozofii. Następnie studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Politycznych na uniwersytecie w Louvain w Belgii (1922 - 1923). Koncentrował się wtedy głównie na studiach z zakresu psychologii eksperymentalnej i nauk społecznych.

Praca edukacyjna

W latach 1923 – 1925 kontynuował studia w Wyższym Instytucie Psychologii w Paryżu . W roku 1927 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie rozpoczął wykłady z filozofii chrześcijańskiej. W latach 1938 – 1939 był dziekanem Wydziału Teologii Katolickiej UW.

W roku 1936 został profesorem nadzwyczajnym. W latach 1939 - 1944 był współorganizatorem i profesorem tajnego UW. Po powstaniu warszawskim przez rok wykładał historię filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. W latach 1945 - 1954 był profesorem filozofii na wydziale teologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1947 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1952 – 1955 prowadził zajęcia na KUL. Od 1954 był profesorem Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Kierował Katedrą Logiki, Ogólnej Metodologii Nauk i Teorii Poznania (do przejścia na emeryturę w 1967). W latach 1954 - 1964 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej tej uczelni.

Zainteresowania

Przedmiotem zainteresowań naukowych prof. Chojnickiego była historia filozofii, psychologia myślenia, metodologia nauk humanistycznych i etyka. Zainicjował badania porównawcze nad filozofią Kanta i Tomasza z Akwinu, szczególnie w kwestii poznania intelektualnego. Postawił tezę antropologiczną, według której człowiek jest zarazem rozumnym zwierzęciem i genialnym wytwórcą.

Członkostwo w organizacjach

Był współorganizatorem i prezesem Polskiego Towarzystwa Teologicznego. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego. półrocznika „Studia Philosophiae Christianae”, a także kwartalnika „Collectanea Theologica”. Należał do licznych towarzystw naukowych: Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Komisji Historii Filozofii PAU, Towarzystwa Naukowego KUL.

W dniu 22 stycznia 1947 r. mianowany został prałatem domowym Piusa XII.

Biogram opracował: Piotr Dudała

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Piotr_Chojnacki&oldid=29837”