Lech Józef Piwowar

Lech Piwowar (1909 - 1940)

Urodził się w 1909 roku w Dąbrowie Górniczej. Syn Adama Piwowara, pierwszego prezydenta Dąbrowy Górniczej, oraz Haliny z Czechowskich - działaczki niepodległościowej, nauczycielki.

Uczęszczał do Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Następnie zgłosił się na ochotnika do Szkoły Podchorążych w Krakowie. Przypieczętowaniem tego okresu jego życia było odbycie służby wojskowej w I pułku Strzelców Podhalańskich, gdzie otrzymał stopień porucznika rezerwy.

Początkowo próbował pójść w ślady ojca i przez rok studiował na Wydziale Geologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale zamiar ten me powiódł się i podjął studia na Wydziale Filozoficznym na tej samej uczelni. Swoją działalność literacką rozpoczął od wiersza "Smutek" oraz "Indywidualizm a szkoły literackie". Współpracował z Akademickim Kołem Artystycznym Miłośników Dramatu Klasycznego.

W latach 1929 - 1934 członek Krakowskiego Klubu Literatów. W 1933 roku członek Polskiego Akademickiego Klubu Artystycznego.Oprócz tego działał w wielu innych organizacjach młodzieżowych m.in. w Akademickim Związku Pacyfistów, Związku Niezależnym Młodzieży Socjalistycznej, Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom i innych. W latach 1935 - 1937 członek koła literackiego VOLTY.

Był młodym, dobrze zapowiadającym się pisarzem regionu dąbrowskiego, za życia zdążył wydać trzy tomiki poezji pt. "Generacje", "Śmierć młodzieńca w śródmieściu", "Raj w nudnym zajeździe". W okresie międzywojennym dał się poznać na licznych wieczorkach poetyckich z udziałem wybitnych poetów. Zginął w obozie w Starobielsku.

Biogram opracowała Karolina Szymkowska