Mirów (gm. Niegowa): Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Wieś w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa, na Wyżynie Częstochowskiej, przy drodze powiatowej | Wieś w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa, na Wyżynie Częstochowskiej, przy drodze powiatowej z Niegowy do Kotowic. | ||
Miejscowość przed I wojną światową należała do gm. Włodowice. W latach 1975-1998 leżała w woj. częstochowskim. | Miejscowość przed I wojną światową należała do gm. Włodowice. W latach 1975-1998 leżała w woj. częstochowskim. | ||
W 1787 roku 92 mieszkańców, w 1792 - 113 (w tym 56 kobiet) w 20 domach<ref>Materiały do słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W 1827 r. zamieszkiwało tu 126 ludzi w 19 domach, pod koniec XIX w. - 155 osób w 25 domach<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI</ref>. 2. maja 1958 wielki pożar strawił niemal całą wieś. | W 1787 roku liczył 92 mieszkańców, w 1792 - 113 (w tym 56 kobiet) w 20 domach<ref>Materiały do słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W 1827 r. zamieszkiwało tu 126 ludzi w 19 domach, pod koniec XIX w. - 155 osób w 25 domach<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI</ref>. 2. maja 1958 wielki pożar strawił niemal całą wieś. | ||
Mirów znany jest i kojarzony z ruinami zamku i grzbietem skalnym (zwanym mirowskim). We wsi kościółek, sklep, bar, gospodarstwa agroturystyczne, pole biwakowe, przystanek PKS (również busy). | Mirów znany jest i kojarzony z ruinami zamku i grzbietem skalnym (zwanym mirowskim). We wsi kościółek, sklep, bar, gospodarstwa agroturystyczne, pole biwakowe, przystanek PKS (również busy). |
Wersja z 22:27, 23 kwi 2012
Wieś w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa, na Wyżynie Częstochowskiej, przy drodze powiatowej z Niegowy do Kotowic.
Miejscowość przed I wojną światową należała do gm. Włodowice. W latach 1975-1998 leżała w woj. częstochowskim.
W 1787 roku liczył 92 mieszkańców, w 1792 - 113 (w tym 56 kobiet) w 20 domach[1]. W 1827 r. zamieszkiwało tu 126 ludzi w 19 domach, pod koniec XIX w. - 155 osób w 25 domach[2]. 2. maja 1958 wielki pożar strawił niemal całą wieś.
Mirów znany jest i kojarzony z ruinami zamku i grzbietem skalnym (zwanym mirowskim). We wsi kościółek, sklep, bar, gospodarstwa agroturystyczne, pole biwakowe, przystanek PKS (również busy).