Józef Czajkowski

Józef Czajkowski

Urodził się w Łomży w 1857 roku. Studia medyczne ukończył w Petersburgu. Przez 2 lata był lekarzem pułkowym w Kursku. Potem przez 5 lat był ordynatorem szpitala wojskowego w Charkowie. Tam też uzyskał tytuł doktora. Potem pracował w Iłży. W 1890 roku przybył do Sosnowca, gdzie objął posadę naczelnego lekarza Towarzystwa Sosnowieckiego Kopalń Węgla i naczelnego lekarza szpitala na Lepiankach, czyli nie istniejącego już szpitalika dziecięcego przy ul. Grota Roweckiego, w którym stworzył pracownię bakteriologiczną. Współpracował z bakteriologami z Warszawy, Krakowa i Paryża, co zaowocowało stworzeniem pierwszej w Zagłębiu Dąbrowskim pracowni bakteriologicznej. Był wybitnym naukowcem, opublikował liczne prace, które zdobyły rozgłos światowy. Czajkowski zajmował się między innymi sztucznym otrzymywaniem surowic, badaniem wpływu hutnictwa cynkowego na powstawanie chorób zawodowych. W medycynie światowej zyskał uznanie badając udział paciorkowców w chorobie reumatycznej, uszkodzeniu serca i nerek. Był współzałożycielem Domu Ludowego, Towarzystwa Miłośników Sztuki Polskiej, Szkoły Handlowej, "Piechura", Towarzystwa Lekarskiego w Częstochowie, Sosnowieckiego Oddziału tegoż Towarzystwa. Zmarł 22 maja 1913 roku zmarł na zapalenie płuc w Krakowie. Spoczął na cmentarzu przy ul. Smutnej.

Na sosnowieckiej katedrze znajduję się tablica upamiętniająca doktora Józefa Czajkowskiego pierwszego prezesa Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego oraz pomordowanych podczas wojen i tych co odeszli lekarzy Ziemi Zagłębiowskiej.

Opracował: Piotr Dudała

źródło: dr Emilian Kocot "Chirurg-naukowiec", Kurier Miejski Nr 234