Bolesław Hrut: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „HRUT Bolesław, urodzony 24 czerwca 1892 r. w Mrzygłodzie, pow. Będzin. Syn Michała (rolnika) i Ewy z d. Chwalba. Od dziecka pracował w gospodarstwie rodziców. W 1...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | |||
|imię i nazwisko = '''Bolesław Hrut''' | |||
|imię i nazwisko org = | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = OSOBA.png | |||
|opis grafiki = Bolesław Hrut | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[24 czerwca]] [[1892]] | |||
|miejsce urodzenia = Sosnowiec | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = wiosna [[1940]] | |||
|miejsce śmierci = Katyń | |||
|przyczyna śmierci = Ofiara Mordu Katyńskiego | |||
|miejsce spoczynku = Katyń | |||
|zawód = Urzędnik, oficer rezerwy WP | |||
|odznaczenia = | |||
|commons = | |||
|wikiźródła = | |||
|wikicytaty = | |||
|www = | |||
}} | |||
HRUT Bolesław, urodzony 24 czerwca 1892 r. w Mrzygłodzie, pow. Będzin. Syn Michała (rolnika) i Ewy z d. Chwalba. Od dziecka pracował w gospodarstwie rodziców. W 1909 r. wstąpił do gimnazjum męskiego w Zawierciu. Ukończył sześć klas tego gimnazjum. Podjął pracę w administracji publicznej. W czerwcu 1919 r. został powołany do służby w batalionie zapasowym 12. pułku piechoty w Wadowicach. Skierowano go do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Warszawie. W 1921 r. powrócił na krótko do 12. pułku piechoty, był dowódcą plutonu. W kwietniu 1921 r. został bezterminowo urlopowany. Podporucznikiem mianowano go w czerwcu 1922 r. 20 grudnia 1922 r. został przeniesiony do rezerwy. W listopadzie 1932 r. odbył ćwiczenia rezerwy w 11. pułku piechoty, dowodził kolumną taborową. Zdobył Państwową Odznakę Sportową. Pozostawał w ewidencji 10. dywizjonu taborów. 12 września 1939 r. zgłosił się do służby w Ośrodku Zapasowym 13. Dywizji Piechoty. Przydzielono go do 44. pułku piechoty. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Jego nazwisko znalazło się na liście wywozowej 025/2. Wywieziono go z obozu 12 kwietnia 1940 r. | HRUT Bolesław, urodzony 24 czerwca 1892 r. w Mrzygłodzie, pow. Będzin. Syn Michała (rolnika) i Ewy z d. Chwalba. Od dziecka pracował w gospodarstwie rodziców. W 1909 r. wstąpił do gimnazjum męskiego w Zawierciu. Ukończył sześć klas tego gimnazjum. Podjął pracę w administracji publicznej. W czerwcu 1919 r. został powołany do służby w batalionie zapasowym 12. pułku piechoty w Wadowicach. Skierowano go do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Warszawie. W 1921 r. powrócił na krótko do 12. pułku piechoty, był dowódcą plutonu. W kwietniu 1921 r. został bezterminowo urlopowany. Podporucznikiem mianowano go w czerwcu 1922 r. 20 grudnia 1922 r. został przeniesiony do rezerwy. W listopadzie 1932 r. odbył ćwiczenia rezerwy w 11. pułku piechoty, dowodził kolumną taborową. Zdobył Państwową Odznakę Sportową. Pozostawał w ewidencji 10. dywizjonu taborów. 12 września 1939 r. zgłosił się do służby w Ośrodku Zapasowym 13. Dywizji Piechoty. Przydzielono go do 44. pułku piechoty. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Jego nazwisko znalazło się na liście wywozowej 025/2. Wywieziono go z obozu 12 kwietnia 1940 r. | ||
Został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w kwietniu 1940 r. W czasie ekshumacji wiosną 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 1232. | Został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w kwietniu 1940 r. W czasie ekshumacji wiosną 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 1232. | ||
Wersja z 15:51, 8 wrz 2022
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Bolesław Hrut | |
| Imię i nazwisko | Bolesław Hrut |
| Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1892 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 Katyń |
| Przyczyna śmierci | Ofiara Mordu Katyńskiego |
| Miejsce spoczynku | Katyń |
| Zawód | Urzędnik, oficer rezerwy WP |
HRUT Bolesław, urodzony 24 czerwca 1892 r. w Mrzygłodzie, pow. Będzin. Syn Michała (rolnika) i Ewy z d. Chwalba. Od dziecka pracował w gospodarstwie rodziców. W 1909 r. wstąpił do gimnazjum męskiego w Zawierciu. Ukończył sześć klas tego gimnazjum. Podjął pracę w administracji publicznej. W czerwcu 1919 r. został powołany do służby w batalionie zapasowym 12. pułku piechoty w Wadowicach. Skierowano go do Szkoły Podchorążych Rezerwy w Warszawie. W 1921 r. powrócił na krótko do 12. pułku piechoty, był dowódcą plutonu. W kwietniu 1921 r. został bezterminowo urlopowany. Podporucznikiem mianowano go w czerwcu 1922 r. 20 grudnia 1922 r. został przeniesiony do rezerwy. W listopadzie 1932 r. odbył ćwiczenia rezerwy w 11. pułku piechoty, dowodził kolumną taborową. Zdobył Państwową Odznakę Sportową. Pozostawał w ewidencji 10. dywizjonu taborów. 12 września 1939 r. zgłosił się do służby w Ośrodku Zapasowym 13. Dywizji Piechoty. Przydzielono go do 44. pułku piechoty. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Jego nazwisko znalazło się na liście wywozowej 025/2. Wywieziono go z obozu 12 kwietnia 1940 r. Został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w kwietniu 1940 r. W czasie ekshumacji wiosną 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 1232. Był żonaty z Marią Ziernicką. Miał córkę Reginę.
