Tekst źródłowy strony Holownik Sambor

'''''Holownik „Sambor”'''''' – holownik pełnomorski z okresu międzywojennego należący do [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” |‎ Towarzystwa "Żegluga Wisła-Bałtyk"]], które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego

==Historia==
Zbudowany został w stoczni B.Wencke Söhne w Hamburgu w 1892 roku. W listopadzie [[1926]] roku został zakupiony od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG przez polskie [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w Tczewie, gdzie otrzymał nazwę „Sambor”. Używany był do holowania lichtug wywożących węgiel pochodzący z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie i Gdańsku do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” |‎ Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]] holownik został w grudniu [[1928]] nabyty przez gdańską firmę Sieg und Co G.m.b.H i pływał pod kolejnymi nazwami jako „Union” i „Ernst”. Holownik ten w 1940 roku, został przejęty przez Kriegsmarine i służył w Emden do zadań specjalnych (Sonderaufgaben). Jednak jeszcze w tym samym roku zwrócono go armatorowi, tj. firmie Sieg & Co. W roku 1945, znalazł się w Kilonii. Na podstawie decyzji 135. posiedzenia Komitetu Koordynacyjnego z dnia 28 czerwca 1947 - Sojuszniczej Rady Kontroli, holownik został przekazany Polsce.  W dniu 13 grudnia 1947 podniósł po raz drugi polską banderę. Do Gdyni przybył w 1948 i wszedł do eksploatacji w Wydziale Ratowniczo - Holowniczym Żeglugi Polskiej, gdzie otrzymał nazwę „Centaur”. Następnie należał do Zarządu Portu Gdynia. Z eksploatacji wycofano go pod koniec 1962 roku, po czym pocięto na złom.


==Dane techniczne:==

- Pojemność:  209 BRT lub 213 BRT lub 216 BRT

- Pojemność: 14 NRT

- Wyporność: b.d.

- Długość: 35,08 m

- Szerokość: 6,54 m

- Zanurzenie: 3,75 m

- Rodzaj napędu: Jedna maszyna parowa 2-cylindrowa podwójnej ekspansji napędzająca 1 śrubę

- Moc: 620 KM lub 540 KM

- Prędkość: 9 węzłów

- Załoga: 7 osób

- Ilość pasażerów: b.d.

==Bibliografia==
* Miciński J.:Trzy awarie. Gdańsk 1967.
* Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23.
* Jerzy Myciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą, Wydawnictwo Morskie, Gdynia, 1962

[[Gerard Kulej|Germadon]]
[[Kategoria:Flota|Holownik Krakus]]