Tekst źródłowy strony Fabryka Chemiczna "Gzichów"

'''Fabryka Chemiczna „Gzichów”''' -  fabrykę na [[Środula (Sosnowiec)|Środuli]] wybudowało w [[1883]] r. Fabryka produkowała kwas siarczany, solny, octowy, chloroform, sodę kaustyczną i aceton.
[[Plik:Sosnowiec 1907 ulica Chemiczna.jpg|thumb|350px|Na planie Sosnowca z [[1907]] roku]]
[[Plik:Ulica Chemiczna B. Bukowski 1921.jpg|thumb|200px|Na planie B. Bukowieckiego [[1921]]]]
[[Plik:Ulica Chemiczna W. Michalski 1936.jpg|thumb|200px|Na planie W. Michalskiego [[1936]]]]
[[Plik:Ulica Chemiczna Księgarnia Wiedza.jpg|thumb|200px|Na planie Wyd. Księgarnia "Wiedza", dr. poł. lat 30' XXw.]] 

==Historia==
Mogunckie Towarzystwo Akcyjne we Frankfurcie nad Menem. Prezesem zarządu Towarzystwa był prof. E. Hinz, dyrektorem dr [[Gustaw Rumpf]]. Sosnowieckim zakładem kierował Karol Jilke, a później J. Roth ([[1912]]). Fabryka zatrudniała ponad 700 robotników. Mieściła się przy [[Ulica Chemiczna (Sosnowiec)|ul. Chemicznej]] 34, w pobliżu uruchomionej w [[1886]] r. [[Zakłady Przemysłu Włókienniczego C. G. Schön, później Intertex, Sosnowiec, 1886 - 2007|przędzalni wełny czesankowej Schönów]].

W [[1922]] r. Towarzystwo sprzedało fabrykę, wraz z zabudowaniami administracyjnymi, nowo utworzonej Spółce Akcyjnej „Gzichów”. Kapitał zakładowy tworzyły udziały firm polskich i niemieckich, przy czym 50% akcji przeszło w posiadanie [[Zakłady Chemiczne „Grodzisk”|Zakładów Chemicznych „Grodzisk”]] z siedzibą w Warszawie, a druga polowa kapitału należała do niemieckiego koncernu w Hamburgu.

Po zmianie właściciel a fabryka produkowała początkowo wyłącznie kwas octowy i z tego powodu nazywana była „Octownią”. W latach [[1923]] - [[1924]] rozszerzyła działalność na produkcję balonów i innych opakowań ze szkła. Zatrudniała wówczas - w oddziale octowni i szklarni - 150 robotników i 6 pracowników umysłowych.

Poważne trudności finansowe spółki spowodowały, iż w [[1936]] r. zakład przeją Bank Gospodarstwa Krajowego, który ustanowił zarząd przymusowy. Taki stan utrzymał się do wybuchu wojny.

Podczas okupacji hitlerowskiej przedsiębiorstwo przeszło w posiadanie Treuhandstelle „Ost”. Ograniczono wówczas produkcje,: kwasu octowego. Kolejny właściciel, Niemiec pochodzący z Berlina, niejaki Hartwich produkował wyłącznie opakowania - balony szklane i szkło apteczne.

W [[1948]] r. zakład został upaństwowiony, a następnie przejęty przez [[Sosnowieckie Zjednoczone Zakłady Szklarskie]]. Oprócz balonów szklanych produkował także naczynia akumulatorowe. Do produkcji wyrobów chemicznych nigdy już nie powrócono.

==Bibliografia==
*{{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (4)|Sosnowieckie ABC, tom IV]] | data =[[2005]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 83-89199-15-7 | strony = 23-24}}

[[Kategoria: Przemysł]]